او زهرا نامیده شد، به سبب آنکه خداوند او را از نور عظمت خود آفرید و هفت آسمان و زمین به نور او روشن گردید.
او کسی است که نور وجودش، پیش از خلق آسمان و زمین و آدم آفریده شد.
او مسجود ملائکه است که در مقابل او سر به خاک نهادند و درباره نور او از خدا پرسیدند.
او کسی است که خداوند در حدیث قدسی او را این گونه معرفی می کند: …او را از نور عظمت خود آفریدم و از صلب یکی از پیامبرانم بیرون می‌آورم و بر تمام پیامبران، برتری می‌دهم و از آن نور امامانی را بیرون می‌آورم که امر مرا به‌پای دارند و به سوی حق هدایت کنند و پس از پایان وحی، آنان را جانشین خویش در زمین قرار می‌دهم.

او فاطمه است که خدا او را به واسطه علم و حکمت، از دیگر عالمیان جدا ساخته و از هر ناپاکی، حفظ نموده است.
او سرور زنان بهشتی است و نخستین کسی که پس از رسول خدا وارد بهشت می‌شود.
او کسی است که غضبش، غضب پروردگار و رضایتش، موجب رضایت اوست.
او جوهره ی خلقت، میوه ی نبوت و دُرّ برگیرنده ولایت است.
او پاره ی تن پیامبر است.
او، پدر، همسر و دو پسرش تعبیر صراط مستقیم در \”اهدنا الصراط المستقیم\” هستند.
او کسی است که دوستی و محبتش، جواز همراهی رسول خدا در بهشت خواهد بود.
او فاطمه است، که شیعیان را از آتش جدا می سازد و دشمنان از محبتش محرومند.
او ممتحنه است، که در تمام آزمایشات الهی، سربلند بیرون آمده است.
او منصوره است، به تاویل آیه: \”یومئذ یفرح المؤمنون بنصر الله ینصر من یشاء\” و مصداق ینصر، یاری کردن او و دوستانش است