مادر علی علیه السلام فاطمه بنت اسد
\”پروردگارا! من به تو و کتابهایی که فرو فرستادهای و پیامبرانی که برانگیختهای، ایمان دارم. سخن نیایم ابراهیم خلیل را تصدیق میکنم. او که خانه کهن تو را برپا داشت. پس به حق آن که این خانه را برپا کرد و به حق کودکی که در شکم دارم، این زایمان را بر من آسان گردان!\”
بانوی باردار، در مقابل کعبه ایستاده بود، اینگونه با خدای خود، مناجات می کرد. ندایی غیبی او را به سوی خانه ی خدا، خوانده بود. او از نوادگان هاشم و متعلق به سرشناسترین قبیله عرب و همسر رئیس قبائل قریش بود.
بانوی باردار، در مقابل کعبه ایستاده بود، اینگونه با خدای خود، مناجات می کرد. ندایی غیبی او را به سوی خانه ی خدا، خوانده بود. او از نوادگان هاشم و متعلق به سرشناسترین قبیله عرب و همسر رئیس قبائل قریش بود.
فاطمه بنت اسد و همسرش ابوطالب، اولین زوجی بودند که هر دو نسب به هاشم بزرگ مرد عرب میبردند. فرزندان هاشم به جهت والایی مقام پدرشان، در میان مردم، \”سید\” خوانده میشدند و فرزندان ابوطالب اولین گروهی بودند که هم از طرف پدر و هم از طرف مادر، سید هاشمی به حساب میآمدند.
دعای فاطمه، مستجاب شد. در مقابل چشمان حیرت زده مردمی که گرد خانه خدا نشسته و یا در رفت و آمد بودند، دیوار کعبه شکافت و چون فاطمه داخل آن شد، به حالت اول خود بازگشت! جمعیت شگفتزده به طرف درِ خانه ی کعبه هجوم آوردند؛ تا قفل آن را باز کرده و در را بگشایند. اما هرچه کردند در باز نشد. آن گاه دانستند این خواستِ خداست و کسی را یارای تغییر آن نیست.
فاطمه روز چهارم در حالی که علی علیه السلام را در آغوش داشت، از خانه بیرون آمد. شنیدند که میفرمود: \”… ندایی غیبی در گوشم نجوا کرد: … او را علی نام گزار که مقام والایی دارد…\”
فاطمه بنت اسد، پس از خدیجه نخستین زنی است که به رسول خدا صلی الله و علیه وآله ایمان آورد و در طول زندگی پیامبر، از هیچ گونه کمک و محبت نسبت به آن حضرت دریغ نورزید و همواره او را بر فرزندان خود برتری میداد.
فاطمه روز چهارم در حالی که علی علیه السلام را در آغوش داشت، از خانه بیرون آمد. شنیدند که میفرمود: \”… ندایی غیبی در گوشم نجوا کرد: … او را علی نام گزار که مقام والایی دارد…\”
فاطمه بنت اسد، پس از خدیجه نخستین زنی است که به رسول خدا صلی الله و علیه وآله ایمان آورد و در طول زندگی پیامبر، از هیچ گونه کمک و محبت نسبت به آن حضرت دریغ نورزید و همواره او را بر فرزندان خود برتری میداد.
چون این بانوی باایمان چشم از جهان فرو بست، امیر مؤمنان با چشمانی اشکبار، خبر درگذشت مادرگرامیش را به پیامبر خدا رساند. رسول خدا گریسته، فرمود: فاطمه مادر من نیز بود. آنوقت به زنان دستور دادند، او را غسل دهند و با پیراهن و ردای رسول خدا صلی الله و علیه وآله کفن نمایند.
پیامبر صلی الله و علیه وآله با پا ی برهنه، به همراه هفتاد هزار فرشته و گروهی از مسلمانان، تابوت فاطمه را بر دوش گرفتند و تشییع کردند و با چهل تکبیر بر او نماز خواندند. پس از آن، خود داخل قبر شدند و با خدا مناجات کرده، برای او دعا کردند.
این رفتار رسول خدا صلی الله و علیه وآله باعث تعجب و شگفتی بعضی از اطرافیان آن حضرت شد. زیرا نظیر این احترام را برای هیچ کس ندیده بودند. پیامبر فرمودند: فاطمه نسبت به من خیلی مهربان بود. پس از عمویم، ابوطالب، کسی به اندازه او در حق من نیکی نکرده است. او مرا بر خود، شوهر و فرزندانش مقدم میداشت. خدا او را رحمت کند و در بهشت برین جای دهد.
ثبت دیدگاه