وارث امامت

شاید در کل روایات، مثل خطابه غدیر نداشته باشیم، چه از نظر محتوا و چه از نظر سندیت. آن قدر محکم و قطعی است که هیچ شک و شبهه‌ای در آن نیست.

اگر نماز و روزه و حج و خمس و جهاد واجب است، از غدیر گفتن هم واجب است، این را پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله امر فرموده‌اند:

« هان مردمان! اینک جانشینى خود را به عنوان امامت و وراثت به امانت به جاى مى‌‏گذارم در نسل خود تا برپایى روز رستاخیز و اکنون، مأموریت تبلیغى خود را انجام دادم تا برهان بر هر شاهد و غایب باشد و نیز بر همه‌‏ى آنان که زاده شده یا نشده‏‌‌اند.

پس بایسته است، این سخن را حاضران به غایبان و فرزنداران به فرزندان تا برپایى رستاخیز ابلاغ کنند.

و به زودى گروهى پس از من، امامت را چپاول کرده، با پادشاهى جابه ‏جا کنند.  هان! خشم خدا بر غاصبان و چپاول‌‏گران و البتّه به زودى «به کار شما ، جن و انس»^[۲] خواهد پرداخت. آن ‏که مى‌‏پردازد – عذاب خواهد کرد – و «شعله‏‌هاى آتش و مس گداخته بر سر شما ریخته خواهد شد و در آن هنگام هرگز یارى نمى‏ شوید ».»^{[۳] [۴]}

تا نفس هست راز می‌گوییم

روز و شب چون نماز می‌گوییم

نسل در نسل از علی و غدیر

باز گفتند و باز می‌گوییم

___________________________

[۲] سوره مبارک الرحمن/ آیه ۳۱
[۳] سوره مبارک الرحمن/ آیه ۳۵
[۴] خطابه غدیر