حدیث
سوگند به خدا امام شما سالیان درازی غایب می شود و چشم های مومنین در فراق او اشکباران است

جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ Friday, 29 March , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 1978 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 187×
پ
پ

اثبات ولایت و امامت امیرالمومنین علی علیه السلام

دکتر محمد هادی قندهاری

بخش بیستم و چهارم (بخش پایانی)

موضوع: ادامه بررسی آیه أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ …

فایل تصویری

فایل صوتی

دریافت فایل صوتی

متن پیاده شده به زبان انگلیسی

متن پیاده شده به زبان گجراتی

متن پیاده شده:

أ فَمَنْ كانَ عَلى‏ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ‏ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى‏ إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ( هود: 17)
این عبارت «و یتلوه شاهد منه» چند ویژگی را بیان می کند:
۱. یتلوه
۲. شاهد
۳. منه

ویژگی اول:
در کتاب مفردات راغب اصفهانی که از معتبر ترین کتاب های لغت قران است در ذیل لفظ «یتلو» که از ریشه «ت ل ی» است، می نویسد:
تَلَاهُ‏: تبعه متابعة ليس بينهم ما ليس منها
مفردات ألفاظ القرآن، ص: 167
از پیروی کردن و متابعت تعبیر به تلاوت کرده اند و علت اینکه به خواندن هم تلاوت می گویند این است که کلمات بعد از یکدیگر و در پی یکدیگر ادا می شوند.
قرآن در سوره شمس می فرماید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
و الشَّمْسِ وَ ضحُئهَا وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَئهَا
قسم به ماه آن زمانی که از خورشید تبعیت می کند یعنی به دنبال خورشید حرکت می کند .
بنابراین یتلوه یعنی پس از پیامبر می آید؛ پس از پیامبر واقع می شود.

ویژگی دوم:
او شاهد بر پیامبر و گواه بر نبوت پیغمبر می باشد. از این جهت این آیه شریفه مشابهت با آیه آخر سوره رعد دارد که قبلاً به آن اشاره شد:
قرآن در آخرین آیه سوره ی رعد می فرماید:
و يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى‏ بِاللَّهِ شَهِيدَا بَيْنىِ وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَاب
کفار می‌گویند تو پیغمبر نیستی ،به آنها جواب بده من دو شاهد دارم، یکی خدای عز و جل و دومی من عنده علم الکتاب کسی که علم قرآن تماماً در نزد او است؛ یعنی امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام. آن حضرت شاهد بر نبوت پیغمبر است. و این یکی از کمالات منحصر به فرد امیرالمومنین است که لااقل دوبار در قران آن حضرت با این وصف توصیف شده‌اند.
برای فهم این مسأله به خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه با عنوان خطبه قاصعه می پردازیم.

امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: وَ قَدْ عَلِمْتُمْ مَوْضِعِي مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالْقَرَابَةِ الْقَرِيبَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْخَصِيصَةِ وَضَعَنِي فِي حِجْرِهِ وَ أَنَا وَلَدٌ يَضُمُّنِي إِلَى صَدْرِهِ شما می‌دانید من چقدر به پیغمبر نزدیک بودم پیغمبر وقتی من بچه بودم من را در دامان خودش قرار می داد؛ مرا به سینه خودش می چسبانید. يُمِسُّنِي جَسَدَهُ بدن خودش را به بدن من مماس می کرد وَ يُشِمُّنِي عَرْفَهُ و بوی پاکیزه بدن او را من استشمام می کردم. وَ كَانَ يَمْضَغُ الشَّيْ‏ءَ ثُمَّ يُلْقِمُنِيهِ پیغمبر برای اینکه به من غذا بدهند غذا را در دهان خودشان می جویدند نرم می کردند و در دهان من قرار می دادند که من بتوانم آن غذا را بخورم. تا آنجایی که می فرمایند: وَ لَقَدْ كُنْتُ أَتَّبِعُهُ اتِّبَاعَ الْفَصِيلِ أَثَرَ أُمِّهِ من همچون یک بچه شتر که دنبال مادرش می رود، در هر جا به دنبال پیغمبر می رفتم. يَرْفَعُ لِي فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ أَخْلَاقِهِ عَلَماً وَ يَأْمُرُنِي بِالاقْتِدَاءِ بِهِ در هر روزی از اخلاقیات خود مطلبی را پیغمبر برای من می فرمودند مرا به پیروی از آن دعوت می‌کردند. تا آنجایی که می فرمایند: وَ لَقَدْ كَانَ يُجَاوِرُ فِي كُلِّ سَنَةٍ بِحِرَاءَ ایشان هر سال به غار حرا می‌رفتند. فَأَرَاهُ وَ لَا يَرَاهُ غَيْرِي من بودم که در غار حرا پیغمبر را می‌دیدم؛ کسی غیر از من شاهد بر این مسئله نبود. وَ لَمْ يَجْمَعْ بَيْتٌ وَاحِدٌ يَوْمَئِذٍ فِي الْإِسْلَامِ غَيْرَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی الله عَلَیْهِ وّ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ خَدِيجَةَ وَ أَنَا ثَالِثُهُمَا. خانه ای در اسلام جز ما سه نفر نبود؛ پیغمبر خدا، حضرت خدیجه و من. تا آنجایی که این را می فرمایند؛ مطلبی که نمونه ای از یتلوه شاهد منه می باشد: أَرَى نُورَ الْوَحْيِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَشُمُّ رِيحَ النُّبُوَّةِ من نور وحی و رسالت را می دیدم؛ من بوی نبوت را به مشامم استشمام می کردم. وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّيْطَانِ حِينَ نَزَلَ الْوَحْيُ عَلَيْهِ صَلَّی الله عَلَیْهِ وّ آلِهِ وَ سَلَّمَ من ناله شیطان به هنگام مبعث پیغمبر را شنیدم. پرسیدم یا رسول الله! مَا هَذِهِ الرَّنَّةُ؟ این صدای ناله کیست؟ هَذَا الشَّيْطَانُ قَدْ أَيِسَ مِنْ عِبَادَتِهِ این شیطان است که از پرستش خویش (یعنی پیروی خویش) با نبوت پیغمبر معیوب شده است. بعد پیغمبر فرمودند: إِنَّكَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ وَ تَرَى مَا أَرَى آنچه را که من می شنوم، تو هم می شنوی. (یعنی سخن وحی) آنچه را که من از آثار نبوت میبینم، تو هم میبینی. پس به این ترتیب امیرالمومنین علی علیه الصلاة و السلام تنها شاهد بر نبوت پیغمبر صلی الله علیه و آله هستند.
ایشان در حین مبعث شاهد بر نبوت آن حضرت بودند و قران لااقل در دو جا به شهادت امیرالمومنین بر نبوت پیغمبر استناد کرده است که به این دلیل نبوت آن حضرت صحیح و صادق است.

پیشنهاد گروه فرهنگی امیدواران
فصل هفتم خطبه غدیر

ویژگی سوم:
تعبیر «منهُ» است. و یتلوه شاهد منهُ این شاهد باید از پیغمبر باشد؛ از خانواده پیغمبر باشد؛ ازجنس پیغمبر باشد. زمانی که آیات سوره برائت نازل شد، ابوبکر این آیات را از پیغمبر دریافت کرد که به سوی اهل مکه برود و این آیات را بر اهل مکه ابلاغ کند؛ جبرئیل آمد و گفت: یا رسول الله! هیچ کس جز خودت و کسی که از تو باشد، نباید این آیات را ابلاغ کند. پیغمبر اکرم بلافاصله امیرالمومنین را صدا زدند و فرمودند: برو در طول مسیر خودت را به ابوبکر برسان؛ آیات را از او تحویل بگیر و برو تو این آیات را به اهل مکه ابلاغ کن.
این مطلب را سنی و شیعه نقل کردند. یعنی چه؟ یعنی امیرالمومنین دارای ویژگی «منهُ» است. از خانواده پیغمبر است؛ ازجنس پیغمبر است و دیگران (خلیفه اول یا بقیه از اصحاب) از این ویژگی بی‌بهره‌اند.
پس این آیه از سه ویژگی امیرالمومنین سخن می گوید:
۱. ویژگی «یتلوهُ» که نشان می دهد بعد از پیغمبر می آید؛ خلافت برای آن حضرت است؛ امامت برای آن حضرت است. لذا است نوبت به بقیه خلفایی که اسمشان در تاریخ می آید، هرگز نخواهد رسید؛ چون قرآن اینجا امیرالمومنین را به عنوان «یتلوه» (پس از پیامبر آمدن) ذکر می کند.
۲. آن حضرت شاهد بر صدق نبوت رسول خدا است.
۳. آن حضرت از خانواده پیغمبر و از جنس پیامبر اکرم می باشد.

 

بازگشت به صفحه “اثبات ولایت و امامت امیرالمومنین علی علیه السلام

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.