بر بال نور
امشب حديث عشق خود را فاش مي گويم
تا آسمان پولك نشان چشمك زنان
بر قدسيان باراني از عطر شقايق ها بريزد.
مي گويم امشب نيمه شعبان
يك تكه از انوار يزدان،
يك گوشه از عرش الاهي،
فرش زمين را مهبط نور خدا كرد.
از شاديش خنديد شبنم،
ياس سپيد باغ ما، زهرا
اين بار از زيبا گلِ نرگس،
گلِ پاكي، گل شاديِ
گلِ سرشار از عطر حقيقت هديه اي ميخواست.
نويد شادماني، بانگ آزادي، خروش عدل، گلبانگ رهايي را طلب مي كرد؛
و نرگس اين گل پاكي پذيرا شد؛
و عالم چشم بر نرگس پر از عشق و تمنا شد.
بلورين يادگار فاطمه از دامن نرگس جهاني را گلستان كرد.
بگو با آنكه مي گويد به يك گل كي بهار آيد
گل نرگس جهاني را گلستان مي كند امشب
ثبت دیدگاه