حدیث
سوگند به خدا امام شما سالیان درازی غایب می شود و چشم های مومنین در فراق او اشکباران است

سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲ Tuesday, 19 March , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 1978 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 187×
رهنمود رهنوردان راه هدایت
۱۴ آبان ۱۳۸۶ - ۱۷:۰۱
پ
پ
سیری در نامه جاودانه امام صادق سلام الله علیه خطاب به شیعیان خود
 
مقدمه:
اباصلت هروی روایت می کند که امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه فرمودند:
خداوند رحمت آورد بر بنده ای که امر ما را احیا می کند.
گفتم: چگونه امر شما را زنده می دارد؟
فرمودند: علوم ما را فرا گیرد، به مردم بیاموزد، چرا که مردم اگر نیکی های کلام ما را بدانند، از ما پیروی می کنند.
بحار الانوار ج۲ ص۳۰ ح۱۳
دردمندانه باید اقرار کنیم که از محاسن کلام انمه اطهار علیهم السلام بی خبریم و برای این بی خبری، هیچ عذر مقبولی نداریم. نعمت والای ولایت، هم چون زلال جاری حیات بخش به ما روی آورده، در حالی که ما، تشنه لبان، ظرف ها در دست در پی آب، به این سو و آن سو در حرکت هستیم.
درمان این درد کهنه را از روزی باید آغاز کنیم. چرا امروز، آن روز نباشد؟
این نامه مفصل را، محدث بزرگوار شیعه، مرحوم ثقه الاسلام کلینی قدس الله سره به عنوان اولین حدیث از کتاب نفیس روضه کافی، روایت کرده است.
این نامه مفصل، حقایقی در بر دارد که همواره تازه و زنده است، تا آن جا که بسیاری از مضامین آن، گویی هم امروز و خطاب به نسل حاضر بیان شده است.
از این رو گزیده ای از مطالب این نامه راهگشا را، با تقسیم موضوعی، در ۳۴ موضوع، به محضر عزیزان عرضه می داریم. به امید آن که در تعلم، تعلیم، یادآوری و عمل به این حدیث شریف، اهتمام بیشتر به کار بندیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
۱- اهمیت نامه
اسماعیل بن جابر روایت کرده که امام صادق علیه السلام، این نامه را به اصحاب خود مرقوم داشتند و به آن ها دستور دادند که آن را به یکدیگر درس دهند و در آن نگاه کنند و از یاد نبرند و بدان عمل کنند. و آن ها نیز این نامه را در جای نمازهای خود در خانه هایشان گذارده بودند، و چون از نماز فراغت می یافتند، به مطالعه و یادآوری آن می پرداختند.
۲- تقیه و مدارا با اهل زمانه
از پروردگار خود عافیت درخواست کنید و آرامش و وقار و سکون را از دست ندهید، و شرم و حیا پیشه کنید و از آن چه مردمان شایسته پیش از شما دوری کردند، شما هم دوری کنید؛ و با اهل باطل مدارا کنید، ستمشان را بر خود هموار سازید، مبادا با آن ها ستیزه جوئی کنید، هنگام معاشرت و نشست و برخاست و گفتگوی با آن ها – چون از معاشرت و مخالطه با آن ها ناچارید- راه تقیه را پیشه کنید، همان راهی را که خداوند دستور داده که هنگام برخورد با آن ها آن را در پیش گیرید.
۳- فضیلت شیعه بر مخالفان
شما با آن ها در یک مجمع گرد می آئید، ولی جان های شما با آن ها متفاوت است و با هم گرد نیاید. هرگز شما آنان را دوست ندارید و آنها نیز شما را دوست ندارند. جز آن که خدای تعالی شما را به داشتن حق و حقیقت ، گرامی داشته و شما را به راه حق بینا کرده و آنان را شایسته آن ندانسته است. پس با آن ها سازش داشته باشد و به رفتار آنها صبر کنید، که آن ها سازش با شما ندارند و بر هیچ چیزی شکیبایی ندارند.
۴- نگهداری زبان
از خدا بترسید و زبان هایتان را جز از کلام خیر باز دارید. مبادا زبانتان را به گفتار دروغ و تهمت و گناه و دشمنی آلوده سازید. زیرا اگر شما زبان خود را از آن چه خدا خوس ندارد و از آن جلوگیری کرده است باز دارید، بهتر است برای شما در نزد خداوند، از این که زبان خود را بدان بیالائید. زیرا که لغزش زبان در آن چه ناپسند خدا است و از آن نهی فرموده، در نزد خداوند، برای بنده هلاکت به بار آورد و مورد خشم خدا و کری و کوری و گنگی روز قیامت است.
۵- استفاده به جا از زبان     
بر شما باد سکوت، مگر در آن چیزهائی که خداوند، شما را در کار آخرتتان بدان سود دهد و برآن پاداشتان بخشد. خداوند را بسیار به یگانگی و پاکی بستائید، و تسبیحش گوئید و ستایش کنید، و به درگاهش زاری کنید و از آن خیر و خوبی که در نزد اوست و مقدارش را کسی نداند و به حقیقتش دست کسی نرسد از او خواستار شوید و بدین ترتیب زبان خود را به آن ها سرگرم کنید و از سخن گفتن به آن چه خدا از آن نهی کرده، (یعنی) از گفتارهای باطل و بیهوده ای که موجب ماندن همیشگی در آتش دوزخ است- برای کسی که از آن گفتارها به درگاه خدا توبه نکند و هم چنان بر آن حال از دنیا برود- بپرهیزید و از دعا غفلت نکنید. و بر شما باد به این که به درگاه خدا توجه کنید و به سوی او تضرع و زاری نمائید و از او درخواست کنید و شائق شوید به آن چه که خداوند بدان تشویقتان کرده و بپذیرید آن چه را خداوند به سوی آن شما را خوانده است تا رستگار شوید و از عذاب خدا نجات یابید.
۶- به حرام دل نبندیم
مبادا شیفته چیزی شوید که خداوند بر شما حرام کرده، زیرا هرکس پرده حرمت خدا را در این دنیا بدرد، خداوند میان او و بهشت و نعمت ها و خوشی و مقام ارجمند پایدار و دائمی آن جا که برای اهلش مقرر شده برای همیشه جدایی افکند.
۷- بهره وری از دنیا بد بهره ای است
و بدانید که به رستی چه بد بهره ای است آن بهره و جایزه ای که کسی در ترک اطاعت خدا و نافرمانی او به دست آورد، که خوشی های زوال پذیر و فانی دنیا را به وسیله شکستن حرمت های الاهی، بر نعمت بهشت جاویدان و خوشی ها و مقام ارجمند بهشتیان مقدم دارد. وای بر این ها که چه بهره بد و بازگشت زیان آور و حال بدی در روز قیامت نزد پروردگارشان دارند. پناه برید به خدا از این که پناه دادنش به شما مانند پناه دادنش به آن ها باشد (که در دنیا آن ها را واگذارد و در آخرت دچار عذاب و کیفرشان گرداند) و شما را گرفتار کند به آن چه آنان را گرفتار ساخته است. و نیرویی برای ما و شما نیست جز او.
۸- در بلایای دنیا صبر کنیم
از خدا پروا دارید ای گروه نجات یافته. اگر خدا کامل گرداند برای شما آن نعمتی را که به شما داده (نعمت ولایت و اقرار به امامت امیرالمومنین علیه السلام، و یا نعمت های دنیوی و اخروی) زیرا که این کار کامل نگردد، تا این که همانند آن چه به شایستگان پیش از شما رسید، به شما نیز برسد، و تا این که در جان و مالتان آزمایش شوید، و تا این که از دشمنان خدا ناهنجار بسیار بشنوید، و شکیبایی کنید و آن ها را بر خود هموار سازید و تا آن جا که شما را خوار بشمارند و دشمن دارند و تا آن جا که بر شما تحمیل ستم کنند و شما به خاطر رضای خدا و پاداش سرای آخرت ستم ایشان را تحمل کنید و تا آن جا که به خاطر خدای عزوجل خشم شدیدی خود را در برابر آزار آن ها که از روی جنایت بر شما انجام دهند- فرو خورید و تا آن جا که شما را درباره حق دروغگو شمارند و در این باره با شما دشمنی کنند و کینه شما را در دل گیرند و شما بر آن ها صبر و بردباری کنید. و مصداق تمام این ها در کتاب خدا است که جبرئیل آن را بر پیامبر تان نازل کرده است. شنیده اید گفتار خدای عزوجل را که به پیامبرتان فرماید: صبر کن چنان چه پیمبران اولوالعزم صبر کردند و درباره آنان شتاب مکن. (احقاف/۳۴)
و فرموده است: و اگر تو را تکذیب کنند، پیش از تو نیز پیامبرانی را دروغگو شمردند… (فاطر/۴)
و آنان بر تکذیب و آزار شکیبایی کردند (انعام/۳۴) و به این ترتیب پیامبر خدا و پیامبران پیش از او، مورد تکذیب واقع شدند و اضافه بر تکذیب در مورد حق آزار نیز کشیدند.
۹-  در دین خدا هوای نفس خود را داخل نکنیم
ای گروه رستگار و مورد رحمت به راستی که خدا آن خیری را که به شما عطا فرموده برای شما کامل ساخت. و بدانید که از علم خدا و دستورش این نیست که کسی از خلق او، در دین خود هوای نفس و رأی و قیاس را میزان بگیرد.
۱۰- در پیروی از قرآن، از مبین آن تبعیت کنیم
خداوند قرآن نازل فرمود و بیان هر چیز را در آن قرار داد و برای تعلیم آن کسانی را مقرر فرمود، و آنان که علم قرآن را به آنها داده، نمی توانند از روی میل و سلیقه و قیاس و نظر خود احکام آن رفتار کنند. و خداوند آنان را به وسیله دانشی که به آن ها داده و بدان مخصوصشان داشته، و در نزد آنها سپرده است، (از رأی و سلیقه و قیاس) بی نیازشان ساخته، و این از روی احترامی بوده که خداوند آنها را بدان گرامی داشته، و ایشانند اهل ذکر که خدا این امت را به پرسش از آنان مأمور ساخته است.
 
۱۱- شیطان را بر دین خود مسلط نکنیم
کسانی (که از اهل بیت علیهم السلام اعراض می کنند) از پرسش از اهل ذکر و آنان که خداوند علم قرآن را به آن ها داده و در نزدشان قرار داده، و دستور پرسیدن از آن ها را صادر کرده است، رو می گردانند. و همین ها هستند که طبق دلخواه و سلیقه خود رفتار می کنند تا این که شیطان بر آن ها چیره گردیده زیرا آن ها اهل ایمان را که در علم قرآن در نزد خدا مومن شناخته شده اند، کافر می دانند و گمراهان را که در علم قرآن در نزد خدا گمراهند مومن می پندارند. تا این که حلال خدا را در بسیاری از جاها حرام کردند، و حرام خدا را در بسیاری از موارد حلال شمردند.
۱۲- دین از خداست یا از مردم؟
و این (کارها)ریشه و اساس ساختمان و بنای دلخواه آنان بود، در صورتی که رسول خدا صلی الله علیه و آله پیش از وفاتشان از آن ها پیمان گرفته بودند ولی آن ها گفتند: پس از رفتن رسول خدا ما می توانیم بر ظبق آن چه که آرا مردم بدان قرار گرفت، رفتار کنیم، اگر چه این کار با آن سفارشی که آن حضرت به ما فرمود و با امر خدا و رسول او مخالف باشد. به راستی که چه شخصی بر خدا دلیرتر و گمراهی اش آشکارتر است از آن کسی که این رویه را پیشه کرده و به خیال خود پندارد که می تواند چنین کاری بکند؟
به خدا سوگند که خدا را بر مخلوق خود حقی است که فرمان او را ببرند و از دستورش پیروی کنند چه در زمان حیات حضرت محمد صلی الله علیه و آله و چه پس از وفاتشان. آیا این دشمنان خدا می توانند چنین پندارند که احدی از کسانی که با حضرت محمد صلی الله علیه و آله اسلام آوردند به گفتار خود و رای و قیاس عمل کنند؟ اگر در پاسخ بگویند: آری، که حتما بر خدا دروغ بسته و به جایگاه دوری گمراه گشته اند. و اگر بگویند: نه، پس کسی را نرسیده که به رأی و قیاس و دلخواه خود رفتار کند. و در این صورت اینان علیه خود اقرار کرده اند و ملزم گشته اند که در زمره کسانی درآیند که معتقدند باید پس از مرگ رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز از فرمان خدا پیروی و اطاعت کرد و خدای تعالی نیز گفتارش حق است که فرموده: محمد جز فرستاده ای نیست که پیش از او فرستادگانی آمده و گذشته اند آیا اگر بمیرد یا کشته شود به عقب بازگردید؟! و هرکس به عقب بازگردد زیانی به خدا نرسانیده و خداوند شاکران را پاداش خواهد داد. (ال عمران/۱۴۴)
و این سخن بدان جهت گفتیم تا بدانید که اطاعت خدا و پیروی از دستورش لازم است، چه در حیات و زندگانی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و چه پس از مرگش. و هم چنان که هیچ یک از مردم نباید با بودن حضرت محمد صلی الله علیه و آله به دلخواه و رأی و قیاس خود بر خلاف گفته حضرت محمد صلی الله علیه و آله رفتار کند پس از مرگ آن حضرت نیز کسی نباید بر طبق نظر خود عمل نماید.
۱۳- زیاد دعا کنیم
خدای را بسیار بخوانید، زیرا خداوند خوش دارد که بندگان با ایمانش او را بخوانند و به آن ها وعده اجابت داده است و خداوند دعای مومنان را در روز قیامت به صورت عملی برای آن ها در آورد که برای رفتن به بهشت به وسیله آن ها بر اعمالشان بیفزاید. پس بسیار یاد خدا کنید به هر اندازه که می توانید در هر ساعتی از ساعت های شب و روز که باشد زیرا خداوند خود دستور فرموده که زیاد او را یاد کنید. و خدا نیز یاد کند از هر بنده ای که او (خدا) را یاد کند، از مردمان با ایمان و بدانید که هیچ یک از بندگان با ایمان خدا را یاد نکند مگر این که خداوند او را به نیکی یاد کند و در اطاعت او بکوشید که کسی بدان خیر و نیکی که در نزد خداست نرسد مگر به وسیله اطاعت او و دوری کردن از آن محرماتی که در ظاهر و باطن قرآن آن ها را حرام کرده زیرا خداوند تبارک و تعالی در قرآنش فرموده و گفتارش حق است که: واگذارید گناه ظاهر و باطن را (انعام/۱۲۰)
۱۴- تأکید دیگر بر تقیه
با مردم مدارا کنید و آن ها را بر گردن خود سوار نکنید تا بدین وسیله اطاعت پروردگارتان را نیز فراهم کرده باشد و مبادا در جائی که دشمنان خدا بشنوند آنان را دشنام گوئید تا در نتیجه آن ها نیز ار روی دشمنی و نادانی خدا را دشنام دهد. و شایسته است که شما حد دشنام دادن آن ها را نسبت به خدا بدانید. به راستی هر که به دوستان خدا دشنام دهد خدا را مورد دشنام قرار داده؛ چه شخصی ستمکارتر از آن کسی است که وسیله دشنام دادن به خدا و اولیا را فراهم سازد؟ آهسته، آهسته؛ (یعنی تا هنگام ظهور دولت حق، به آرامی رفتار کنید) و از فرمان خدا پیروی کنید و نیرو و جنبشی نیست جز به خدا.
۱۵- عمل کم صحیح، بهتر از عمل زیاد بدعت آلود است
ای گروهی که خدا نگهبان کارشان است بر شما باد به آثار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سنت او و آثار پیشوایان راهنما از خاندان رسول خدا پس از او و پیروی از سنت ایشان. هرکه به آن ها گروید راه یافت و هرکه آن ها را واگذاشت و از آن ها کناره گرفت، گمراه شد. زیرا آنانند کسانی که خدا به فرمانبرداری و دوستی آن ها دستور داده و پدر بزرگوار ما رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مداومت بر عمل در پیروی از آثار و سنن، اگر چه اندک باشد بهتر مورد پسند خدا است و نزد او برای عاقبت کار سودمندتر است از زحمت کشیدن در بدعت ها و پیروی از هواهای نفسانی.
۱۶- مراقب بدعت ها باشیم
آگاه باشید که به طور مسلم پیروی هواهای نفسانی و متابعت بدعت ها بدون راهنمایی خدا گمراهی است و هر گمراهی ای بدعت است و هر بدعتی در دوزخ است و هرگز کسی به خیری از جانب خدا نرسد مگر به وسیله پیروی خدا و صبر و رضا، زیرا بردباری و رضا قسمتی از پیروی از خداست.
۱۷- به خواست خدا راضی باشیم
این را هم بدانید که بنده ای از بندگان خدا ایمان نیاورد مگر وقتی که از خداوند راضی باشد درباره آن چه خدا نسبت به او انجام داده و با او رفتار کرده است؛ چه مورد پسند او باشد و چه نباشد. زیرا خداوند هرگز نسبت به کسی که صبور و راضی از خدا باشد، جز آن چه که صلاح و شایسته او باشد انجام ندهد. و همان که خدا انجام داده برای او بهتر است از آن چه مورد پسند خود او باشد یا آن را خوش نداشته باشد.
۱۸- مستمندان را تحقیر نکنیم
بر شما باد به دوستی با مستمندان مسلمین. زیرا که هر کس آنان را خوار شمارد و بر آن ها تکبر کند، از دین خدا لغزیده و خداوند او را خوار گرداند و به سختی بر او خشم کند. پدر ما رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: پروردگار من مرا مأمور کرده که مستمندان مسلمین را دوست داشته باشم.
و بدانید هرکه یکی از مسلمانان را خوار شمارد خداوند خشم خود را و خواری را بر او فرو ریزد، تا این که مردم بر او خشم کنند و خشم خدا بر او سخت تر از خشم مردم است. پس درباره برادران مسلمان مستمند خود از خدا پروا کنید. زیرا آنان بر شما حقی دارند که شما آن ها را دوست بدارید چنان چه خداوند پیغمبر را مأمور به دوستی آنان کرده. پس هر که دوست ندارد کسی را که خدا دستور دوست داشتنش را داده خدا و پیامبرش را نافرمانی کرده است، و هر که نافرمانی خدا و رسولش را کند و بر آن حال بمیرد به حال گمراهی مرده است.
۱۹- وای از تکبر!!
از بزرگ منشی و کبر دوری کنید زیرا که بزرگی خاص خدای عزوجل می باشد. و هرکس که در این باره با خدا به ستیزه برخیزد، خدا او را درهم می شکند و در روز واپسین خوارش می سازد.
۲۰- هشدار از ستمگری و حسد
مبادا به یکدیگر ستم کنید. زیرا ستمگری خوی مردمان شایسته نیست. و مسلماً هر که ستم کند، خداوند ستم او را به خودش باز می گرداند، و یاری خدا با کسی که به او ستم شده قرین می گردد، و هرکه را خدا یاری کند، پیروز گردد و از جانب خدا ظفر یابد.
و مبادا بر یکدیگر حسد برید زیرا ریشه کفر، حسد است. و مبادا علیه مسلمانان ستم رسیده، کمک و یاری کنید، تا سبب شود که آن ستمدیده شما را نفرین کند و دعایش به اجابت رسد که همانا پدر ما رسول الله صلی الله علیه و آله می فرمودند: دعای مسلمان ستمدیده به اجابت خواهد رسید و به یکدیگر کمک کنید زیرا پدر ما رسول خاتم صلی الله علیه و آله می فرمودند: کمک کردن به مسلمان بهتر و پاداشش بزرگتر است از روزه و اعتکاف یک ماه در مسجد الحرام.
۲۱- بر بدهکار سختگیری نکنیم
مبادا بر برادر مسلمان خود سخت گیری کنید و نسبت به چیزی که از او طلب دارید بر او سخت بگیرید در حالی که او نیز در فشار و سختی باشد زیرا پدر ما خاتم الانبیا صلی الله علیه و آله می فرمودند: هیچ مسلمانی نمی تواند بر مسلمان دیگر سخت بگیرد؛ و هرکه مهلت دهد بر بدهکاری که در فشار است، در روزی که سایه ای جز سایه رحمت الاهی نیست، خدا او را در زیر سایه رحمت خود می گیرد.
۲۲- ادای حقوق الاهی را به تأخیر نیندازیم
ای گروه مورد رحمت و برتری بر دیگران، مبادا حقوقی را که خدا نزد شما دارد، روز به روز و ساعت به ساعت تأخیر بیندازید. زیرا هرکس در پرداخت حقوقی که خدا نزد او دارد شتاب کند خدا تواناتر است که خیر او را در دنیا و آخرت به چند برابر آن با شتاب بدهد و هرکه پرداخت حقوق خدا را تأخیر اندازد اگر خدا روزی اش را نگه دارد نتواند به خود روزی دهد. پس حق را درباره آن چه روزی شما کرده بپردازید تا خدا باقیمانده آن را بر شما گوارا سازد و به وعده ای که به شما داده که آن را چندین برابر زیاد کند وفا کند آن زیادی که شماره و حقیقت فزونی اش را کسی جز خدا نداند.
۲۳- در برابر فضیلت امامان، تسلیم باشیم
هرکس که دوست دارد خدا را دیدار کند و به راستی مومن باشد باید خدا و رسول او را و آنان را که ایمان آورده اند دوست بدارد و به درگاه خدا از دشمنان ایشان بیزاری جوید و در برابر هر آن چه از فضلیت و برتری آن ها به او رسد تسلیم گردد. زیرا فضیلت آنان را نه نبی مرسلی و نه فرشته مقربی و نه پایین تر از آن ها درک نمی کند. مگر نشنیده اید آن چه را خدای تعالی در فضیلت پیروان با ایمان امامان راهنما فرموده: اینان با کسانی هستند که خدا از پیمبران و راستی پیشگان و شهیدان و شایستگان به آن ها موهبت داده و چه نیکو رفیقانی هستند؟! و این است یکی از وجوه فضیلت پیروان امامان تا چه رسد به خود آن ها و فضیلتی که دارند و هرکس دوست دارد خدا ایمانش را کامل گرداند تا به راستی و حقیقت مومن باشد پس باید روی آن شروطی که خداوند بر مومنان شرط فرموده از خدا پروا کند؛ زیرا که خدا شرط کرده که: با داشتن ولایت او و ولایت رسولش و ولایت امامان مومنین نماز را به پا دارد و زکات بپردازد و در راه خدا بدون سود وام دهد و از زشتی ها دوری کند چه در عیان باشد و چه در نهان پس هرکس میان خود و خدا از روی اخلاص دینداری کند و به خود اجازه ندهد که چیزی از این ها را واگذارد چنین کسی در نزد خدا در زمره حزب پیروز او خواهد بود و از مومنین حقیقی به شمار خواهد رفت.
۲۴- تأکید بر اطاعت از اوامر و نواهی الاهی
و بدانید جز این نیست که خدا دستور داده و نهی فرموده در آن چه دستور داده فرمانبری اش کنند و از آن چه نهی فرموده خودداری کنند. پس هر که پیروی از دستور او کرد، اطاعت او را کرده و به خیری که در نزد او است رسیده. و هر که خودداری نکند از آن چه او نهی فرموده نافرمانی او را کرده و اگر بر همین حال بمیرد او را به رو در آتش دوزخ اندازد. بر شما باد به فرمانبرداری خدا تا می توانید، که خدا است پروردگار شما.
۲۵- اسلام یعنی چه؟
بدانید که اسلام همان تسلیم است و تسلیم همان اسلام. پس هرکه تسلیم گشت، محققاً مسلمان شد و هر که تسلیم نشد مسلمان نیست و هرکس دوست دارد که به حد نهایی احسان و نیکوکاری رسد باید فرمانبرداری خدا کند. زیرا هر که فرمانبرداری خدا کرد به حد نهایی احسان رسیده است.
۲۶- بدون عمل صحیح، بیهوده دلخوش نباشیم
مبادا نافرمانی خدا را مرتکب شوید، زیرا هرکس که پرده نافرمانی های خدا را بدرد و مرتکب آن ها گردد نهایت بدی را در حق خود کرده و میان احسان به خود و بدی نسبت به  خویش جایگاه سومی نیست. پس هرکه به خود احسان کند، پاداشش نزد پروردگار بهشت است؛ و هرکه بدی کند، کیفرش نزد پروردگار دوزخ است. پس فرمانبرداری خدا را انجام دهید و از نافرمانی های او دوری کنید و بدانید که از هیچکس برای شما در برابر خدا کاری ساخته نیست نه فرشته مقربی و نه پیامبر مرسلی و نه پایین تر از آن ها پس هرکس که بخواهد میانجی گری شفاعت کنندگان در نزد خدا برایش سودمند باشد باید از خدا بخواهد که از او راضی باشد.
۲۷- منکر فضائل ائمه، منافق است
بدانید که کسی از خلق خدا به رضای حق نرسد مگر به فرمانبرداری از خدا و پیامبرش و اولی الامر از خاندانش علیهم السلام و نافرمانی آن ها نافرمانی خداست و نباید فضیلتی از فضایل ایشان را منکر شود چه بزرگ و چه کوچک و بدانید آن ها که منکرند تکذیب کنندگانند و تکذیب کنندگان همان منافقین و دورویان اند و خدای عزوجل درباره منافقین چنین گفته و گفته اش حق است و همانا منافقین در پایین ترین طبقه دوزخ اند و برای آنان یاوری نخواهی یافت. (نسا/۱۴۵)
۲۸- از مکر شیطان غافل نشویم
و نباید بترسد کسی از شما که خداوند فرمانبرداری و خشیت خود را ملازم دلش گردانیده از هیچ یک از آن مردمی که خداوند آن ها را از صفت حق بیرون کرده و شایسته آن قرارش نداده زیرا کسانی را که خداوند شایسته صفت حق قرارشان نداده آن ها شیاطین انس و جن هستند و همانا شیاطین انس دارای نیرنگ و فریب و وسوسه هستند که برخی از آن ها به برخی دیگر مکر کنند و اگر بتوانند می خواهند اهل حق را از آن چه خدا به آن ها مرحمت فرموده از تدبر و دقت در دین خدا آن دینی که خداوند شیاطین انس را اهل آن نساخته – باز گردانند.
می خواهند تا دشمنان خدا با اهل حق در تردید و انکار و تکذیب یکسان شوند و مانند هم گردند چنان چه خداوند در قرآن خود توصیف کرده و فرموده: اینان دوست دارند شما هم کافر گردید چنان چه آنان کفر ورزیدند تا با آن ها یکسان باشید.
۲۹- با اهل باطل دوستی نکنیم
خداوند اهل یاری حق را نهی کرده که از دشمنان خدا کسانی را دوست و یاور گیرند پس مبادا حیله و نیرنگ شیاطین انس شما را از یاری آن حقی که خداوند شما را بدان مخصوص داشته بازگرداند و به هراس افکند شما بدی را به آن چه که بهتر است در میان شما و آن ها دفع می کنید و در این کار به وسیله خدا رضایت پروردگارتان را می جوئید، ولی در آنان خیری نیست و برای شما روا نیست که آنها را بر اصول (اسرار) دین خدا آگاه سازید. زیرا اگر آن ها چیزی در این باره از شما بشنوند در مورد آن با شما دشمنی کنند و آن را افشا نمایند و در نابودی شما بکوشند و وضع ناخوشایندی برای شما پیش آورند و در دولت فجار نتوانید حق خود را از آنان بگیرید پس موقعیت خود را در بین خود و اهل باطل بشناسید زیرا شایسته است که اهل حق موقعیت خود را از اهل باطل بشناسند؛ زیرا خداوند اهل حق را در نزد خود به منزله اهل باطل قرار نداده آیا ندانند وجه گفتار خدا را در قرآن خود که فرماید: آیا قرار دهیم آنان را که ایمان آورده اند و عمل شایسته انجام دهند مانند فساد کنندگان در زمین؟ یا قرار دهیم پرهیزکاران را مانند بزهکاران؟ (ص/۲۸)
گرامی دارید خود را از اهل باطل و خدای تعالی را که نمونه والاتر از آن اوست و امامتان و دینتان را که به آن متدین هستید در معرض (بدگویی) اهل باطل قرار ندهید، (که شما به آن ها بد گویید و در نتیجه آن ها نیز در مقام معارضه با شما سخنان ناروا نسبت به خدا و دین و امام شما بگویند) پس خدا بر شما خشم کند و نابود گردید.
۳۰- امر به تولی و تبری
آرام، آرام، ای مردم شایسته دستور خدا را و دستور آن کسی را که خدا شما را به پیروی از او امر کرده وامگذارید که خدا نعمتش را که به شما اعطا کرده دگرگون سازد دوست بدارید به خاطر خدا هر که را که هم مسلک و هم عقیده با شماست، و دشمن بدارید برای خدا هر که مخالف با شماست، دوستی و خیرخواهی خود را از کسی که هم عقیده شماست دریغ مدارید ولی برای کسی که از عقیده شما روی گردان است و با شما درباره مذهبتان دشمنی می کند و توطئه چینی می نماید دوستی و خیرخواهی نکنید.
 
۳۱- در برابر خدا و دین خدا گردن فرازی نکنیم
این است روش و ادب ما که همان روش خداست آن را بدست اورید و درک کنید و بفهمید و پشت سر نیندازید آن چه برای راهنمایی و هدایت شماست فراگیرید و آن چه موافق خواهش های نفسانی شماست به دور افکنید و رفتار نکنید مبادا بر خدا بزرگی کنید و بدانید کسی مبتلا به بزرگی کردن بر خدا نشود مگر آن که بزرگی بر دین خدا کند پس در راه خدا محکم باشید و به عقب باز نگردید که زیانکار می شوید خداوند ما و شما را از بزرگی کردن به خودش در پناه خویش گیرد و نیرویی برای ما و شما نیست مگر از جانب خدا
۳۲- تحمل مشکلات در راه ولایت بهتر از رفاه دنیا بدون ولایت است
از خدا عافیت بخواهید و از درگاه وی آن را بجوئید و نیرویی نیست جز به وسیله او خود را در این دنیا بر بلا شکیبا سازید زیرا بلا و سختی پی در پی در راه اطاعت خدا و ولایت او ولایت کسانی که خدا دستور به ولایت آنان داده در آخرت در نزد خدا سرانجامش بهتر است از دارایی و پادشاهی دنیا اگر چه نعمت های آن و خرمی و خوشگذارنی آن در نافرمانی خدا و ولایت و اطاعت کسی که خدا از ولایتش نهی فرموده پی در پی طولانی باشد زیرا خدا دستور داده و به دوستی امامان و پیشوایانی که در کتاب خود آن ها را نام برده و فرموده: و قرارشان دادیم پیشوایانی که راهنمایی کنند به فرمان ما (انبیا/۸۳)
و آن هایند کسانی که خداوند به ولایت و اطاعت ایشان دستور فرموده است و در مقابل کسانی که خداوند از ولایت و اطاعت ایشان نهی کرده و آنان همان پیشوایان ضلالت و گمراهی هستند که خدا مقرر داشته آن ها در دنیا بر اولیاء خدا یعنی امامان از خاندان حضرت محمد صلی الله علیه و آله حکومت داشته باشند؛ اینان در حکومت خود از خدا و رسول نافرمانی می کنند تا دستور عذاب خدا بر آن ها تحقق یابد و تا این که بودن شما با رسول خدا حضرت محمد مصطفی و پیامبران پیش از او صلوات الله علیه و آله و علیهم اجمعین ثابت و مسلم گردد.
۳۳- نصرت خدا را بخواهیم و از خذلان الاهی به خدا پناه بریم
و بدانید که هرگاه خداوند خیر بنده ای را بخواهد سینه اش برای پذیرفتن اسلام بگشاید و چون این مرحمت را درباره او کرد زبانش به حق گویا شود و وابستگی به آن پیدا کند و بدان عمل نماید و چون همه این ها را خدا برای او فراهم کرد اسلام او را کامل گرداند و اگر بر این حال بمیرد نزد خدا از مسلمانان حقیقی خواهد بود ولی هرگاه خدا خیر بنده ای را نخواهد او را به خودش واگذارد و سینه اش گرفته و پریشان گردد پس اگر سخن حقی بر زبانش جاری گردد دل بدان نبندد و چون دل بدان ندهد خدا توفیق عمل به آن سخن را به او ندهد وقتی این وضع را برای او فراهم کند و او بر آن حال بمیرد در پیشگاه خدا از منافقان خواهد بود و آن سخن حقی را که بر زبانش جاری است دلبستگی به آن را خدا به او نداده و توفیق عملش را نیز به او مرحمت نکرده و آن سخن علیه او حجتی گردد. پس، از خدا بترسید و از وی بخواهید تا سینه های شما را برای پذیرش اسلام بگشاید و زبان هایتان را به حق گویا کند تا زمانی که شما را بر آن حال از این جهان ببرد و بازگشتتان را بازگشت شایستگان پیش از شما قرار دهد و نیرویی نیست مگر از جانب خدا؛ و ستایش از آن خدا پروردگار جهانیان است.
 
۳۴- نشانه دوست داشتن خدا پیروی از اهل بیت علیهم السلام است
و هرکه دوست دارد که بداند خدا او را دوست دارد یا نه باید خدا را اطاعت کند و از ما پیروی نماید آیا نشنیده اید گفتار خدای عزوجل را که به پیامبرش فرمود: بگو اگر خدا را دوست دارید مرا پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد و گناهان شما را بیامرزد؟ (آل عمران/۳۱)
به خدا سوگند هرگز بنده ای فرمانبرداری خدا را نکند، مگر این که خدا پیروی ما را در فرمانبرداری او داخحل گرداند و به خدا سوگند بنده ای ما را پیروی نکند جز آن که خدا دوستش بدارد و به خدا سوگند هیچ گاه بنده ای پیروی ما را وامگذارد مگر آن که ما را دشمن بدارد و به خدا سوگند هیچ گاه کسی ما را دشمن ندارد جز آن که نا فرمانی خدا را کرده و هر که در نافرمانی خدا بمیرد خداوند او را خوار گرداند و به رو در آتش دوزخ اندازد و ستایش مخصوص خداست که پروردگار جهانیان است.
والسلام
پیشنهاد گروه فرهنگی امیدواران
چهل حدیث از امام صادق علیه السلام

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.