اینک بیش از هزار و چهارصد سال است که مسلمانان با نشاط و اقبال به عبادت خدا و با شور و سرور به استقبال هلال ماه مبارک رمضان می‌روند و مانند کسی که مدّتها انتظار بازگشت مسافری عزیز را کشیده، از مَقدَمش شاد و خشنود شده و خدا را بر این توفیقی که یافته‌اند، سپاسگزاری می‌کنند.
سپاسگزاری می‌نمایند، چون به میهمانی خداوند دعوت شده اند.(۱) (البته سنخ این میهمانی با میهمانی‌های متداول متفاوت است) سپاس او را به جای می‌آورند، چون افتخار درک روزها و شب‌های پربرکت ماه مبارک را نصیب آنان فرموده است. پروردگار را حمد می‌کنند که باز فرصت پاک‌سازی اخلاق و دستیابی به برکات و صفای نفس یافته و شعور اسلامی خود را زنده و احساسات پاک انسانی را شاداب ساخته و دلها را با استغفار و توبه، دعا و مناجات و یاد خدا جلا داده‌اند و با اولیا و بندگان مقرّب خدا در مسیر معرفت و اطاعت، همکاری می‌کنند. چه ماه پرارزش و چه اوقات گران‌بها و چه سرمایه‌ی عزیزی که به دست آنها آمده است.
از حضرت باقر (علیه السلام) روایت شده است که پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رو به مردم می‌کردند و می‌فرمودند:
“ای گروه مردم! وقتی هلال رمضان طلوع می‌کند، شیاطین سرکش دربند می‌شوند و درهای آسمان و بهشت و درهای رحمت باز می‌شود و درهای آتش بسته می‌گردد و دعاها مستجاب می‌شود، و هر روز درهنگام افطار، برای خدا آزادشدگانی است که از آتش، آنها را آزاد می‌کند.
و هر شب منادی ندا می‌کند: آیا درخواست‌کننده‌ای هست؟ آیا استغفارکننده‌ای هست؟ خدایا! هر انفاق‌کننده را عوض عطا فرما و هر روزه‌داری را لطف عطا کن.
تا آن که هلال شوّال طلوع می‌کند و به مؤمنان ندا داده می‌شود: بامداد به سوی جایزه‌های خود بیایید که روز جایزه است.”
سپس حضرت باقر (علیه السلام) فرمود: “سوگند به کسی که جانم به دست او است این جوایز، دینار و درهم نیست.” (۲)
مطابق فرمایش امام باقر (علیه السلام) جوایز مؤمنان روزه‌دار، بالاتر و ارزشمندتر از نعمات و اموال دنیوی (درهم و دینار) می‌باشد.
(برگرفته از کتاب “ماه مبارک رمضان، مکتب عالی تربیت و اخلاق“، نوشته “آیت الله العظمی صافی گلپایگانی” (با اندکی تصرف))
پایگاه اسلامی شیعی رشد
پاورقی‌ها:
۱- “وَهُوَ شَهرٌ دُعِیتُم فِیهِ الی ضِیافۀِ الِله جُعِلْتُمْ فِیهِ مِن اهلِ کَرامۀِ الِله” (عیون اخبار الرضا علیه السلام، جلد ۱، صفحه ۲۹۵)
“و رمضان ماهی است که شما در آن به مهمانی خدا دعوت شده‌اید و در آن از اهل کرامت خدا قرار داده شده‌اید.”
۲- اصول کافی، جلد ۴، صفحه ۶۷
ثبت دیدگاه