حدیث
سوگند به خدا امام شما سالیان درازی غایب می شود و چشم های مومنین در فراق او اشکباران است

جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ Friday, 29 March , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 1978 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 187×
پ
پ

مجموعه شعر بخش اول

مجموعه شعر بخش اول / نیمه شعبان

اي رنگ و بو گرفته، گل از رنگ و بوي تو                   وي خضر خورده آب بقا از سبوي تو

سلطان پيكرم كه بود ديده هاي من                           باشد گداي سرمه كش خاك كوي تو

هر گه سكوت ديده شكست از نواي اشک                   كردم به خلوت دل خود آرزوي تو

شبنم نبود كز رخ گل در سحر چكيد                           گل ريخت آبروي خود از شرم روي تو

اي پيش آفتاب رخت نور آفتاب!                                باشد نسيم، بوسه زن خاك كوي تو

باري غلام همت آن عاشقم كه ديد                           هر صبح و شام جلوه روي نكوي تو

تا روي خاك زنده و خاك توام بيا                              ترسم به زير خاك برم آرزوي تو

***

روي مگردان زمن

 

من كه دل از غير تو بگسسته ام

بر كرم و لطف تو دل بسته ام                      

                                                            از خودي خويش نجاتم بده

                                                            ظلمتيم آب حياتم بده

من به تمناي وصال توام

طالب ديدار جمال توام

                                                            شعله جانسوز به آهم بده

                                                            در كنف خويش پناهم بده

اي رخ تو خوبتر از ماه و مهر

جلوه گر از مهر رخت، این سپهر

                                                            رمز عصا، معجز موسي، تویي

                                                            هم دم جانبخش مسيحا، تویي

از تو بود آتش نمرود، خام

بهر خليل آمده، برد و سلام 

                                                            در دل بشكسته دلان جاي توست

كُحل بَصَر، خاك كف پاي توست

***

قبله­ ی  راز

 

اين تویي آن­كه جهانت همه تسخير شود

دولت آل علي از تو جهانگير شود

 

اي گرانمايه ترين گوهر امكان، عجّل!                        بهر فرماندهي اي صاحبِ فرمان، عجّل!

صاحبا از پي سر كوبي عدوان، عجّل!                                     سرو را از پي دلجویي ياران، عجّل!

 

                                    رايت معدلت اي رهبر آزاد بگير

                                    در جهان و زِ خَسان، داد بده، داد بگير

 

اي جهان ريزه خور خوان عطايت مهدي                     هادي خلقي و خواندست خدايت مهدي

گر نِيَم قابل ديدار لقايت مهدي                                 دارم آن سر كه دهم بوسه به پايت مهدي

***

آرزوي فرج

 

خرم آن­كس كه به دل از تو تولي دارد

                                                                        ديده از غصه­ی هجران تو دريا دارد

به وصالت برسد اي گل نرگس آخر

                                                                        هر كه خاري به ره حب تو در پا دارد

به زبان هر كه بگويد كه منم منتظرم

                                                                        نيست گر اهل عمل، صحبت بي­جا دارد

اي خوش آن روز كه از چهره نقاب اندازي

                                                                        به خدا ديدن روي تو تماشا دارد

تا بگيري ز عدو داد دل مادر خويش

                                                                        آرزوي فرجت حضرت زهرا دارد

***

بهاريه

 

باغ و بستان به بار مي آيد

                                                                                    فصل سبز بهار مي آيد

ماه زيباي فرودين از راه

                                                                                    با نگاهي خمار مي آيد

مي شكوفد لبان گل در باغ

                                                                                    در گلستان، هزار مي آيد

ياس زيبا به رنگ­هاي قشنگ

                                                                                    بر سر شاخسار مي آيد

از هوا، از زمين و از دريا

                                                                                    عطر آواز يار مي آيد

باغبان مثل آفتابي سرخ

                                                                                    در پي لاله­زار مي آيد

مي شود روشن از حضورش چشم

                                                                                    چون به بالين، نگار مي آيد

در طلوع عظيم صبحي سرخ

                                                                                    عاقبت آن سوار مي آيد

***

تو را من چشم در راهم

 

امينِ درد آگاهم، تو را من چشم در راهم

دليلِ عصمتِ راهم، تو را من چشم درراهم

شب است و بي چراغم من، اسير كوره­راهم من

بتاب اي خضر بر راهم! تو را من چشم در راهم

شبم را نور باران كن، نگاهم را چراغان كن

كه بي مهر تو گمراهم، تو را من چشم در راهم

تو خورشيد جهانتابي، تو نور خالص و نابي

تو را اي خوب مي خواهم، تو را من چشم در راهم

تویی آرامش جانم، تو غایب، من پريشانم

اسير حسرت و آهم، تو را من چشم در راهم

مگر از ما تو دلگيري، نقاب از رخ نمي گيري؟

ظهورت هست دلخواهم، تو را من چشم در راهم

دلم از بوي شب فرسود، بتاب اي قبله­ی موعود

تو هستي مهر و هم ماهم، تو را من چشم در راهم

نشستم تا بيايي تو، كجایي تو؟ كجایي تو؟

امين درد آگاهم، تو را من چشم در راهم

***

حول الله

 

به جمالش كه بود تالي احمد صلوات

هم به نامش كه بود نام محمد صلوات

 

خلف منتظر عترت طاها آمد                                                 زاده ی منتقم حضرت زهرا آمد

بندگان، خاك ببوسيد كه مولا آمد                              گو به فرعون كه كنون ثاني موسي آمد

 

                                                آن­كه رسم ستم از روي زمين بردارد

                                                كه به عالم اثر از جور و جفا نگذارد

 

غير از او نيست كسي رهبر و سرور ما را                      لطف او سايه بر انداخته بر سر، ما را

رسد از ميمنتش رزق مقدر ما را                                 آيد از مرحمتش رحمت داور ما را

پیشنهاد گروه فرهنگی امیدواران
خواهد آمد / شعر / نیمه شعبان

 

                                                قلب عالم بود و زنده همه عالم از اوست

                                                چشمه رحمت و گلزار جهان خرم از اوست

 

يك­زمان گيتي اگرخالي باشد ز امام                           مي برد ارض فرو اهل زمين را در كام

مدعي گفت كه با اين خبر از «خيرِ أنام»                     زه بخوانيد بحول الله در حال قيام

 

                                                پاسخش گفتم از اين نكته كه بس دلخواه است

                                                صاحب عصر و زمان معني حول الله است

 

اين شب تيره به پايان رسد انشاء الله                          يوسف از مصر به كنعان رسد انشاء الله

دردها را همه درمان رسد انشاء الله                             چون كه آن حجت يزدان رسد انشاء الله

 

                                                اندر آن روز كه او پرده­ی خانه گيرد

                                                شيعه­ی بي سر و سامان، سر و سامان گيرد

 

يا رب آن منتظر اهل ولا را برسان                             يا رب آن منتقم خون خدا را برسان

يا رب آن زنده كُن صدق و صفا را برسان                    يا رب آن ريشه كَن ظلم و جفا را برسان

 

 

                                                برسان آن­كه بود مبتكر صلح جهان

                                                تا از او روي زمين پر شود از امن و امان

 

در غم دوست دل پر شرري ما را بس                         شاهد مهر و وفا چشم تري ما را بس

گر دهد دست ز رويش نظري ما را بس                       زان خبر دار دو عالم خبري ما را بس

***

دولت قرآن

 

بيا كه از قدمت سبزي بهار باز آید                              بيا كه روشني روز و روزگار باز آید

خزان ظلم به تاراج باغ، دست گشود                          بيا بيا كه به همراه تو بهار باز آید

اميد خفته به دل هاي بي شكيب برخيزد                      قرار رفته ز جان هاي بي قرار باز آید

جهان به خاك فتاد از حكومت بت و بتگر                    بيا كه دولت قرآن به روي كار باز آید

نخواهمت كه بگريي ولي به گريه دعا كن                   كه وقت رفتن ايام انتظار باز آید

ز التفات تو و انفعال خويش «مويد»                          به آستان عطاي تو شرمسار باز آید

***

سر تا قدم حسن

 

كي شود پرچم عدل تو به پا، مهدي جان؟

                                                بشنود گوش جهان از تو ندا، مهدي جان؟

دردمندان تو اي دوست ز پا افتادند

                                                جزبه وصلت نشود درد دوا، مهدي جان

يوسف فاطمه از چهره تو بردار نقاب

                                                تا كه پرنور شود ارض و سما، مهدي جان

مگر اين شام فراق تو ندارد سحري؟             

                                                خون شد از دوري رويت دل ما، مهدي جان

ما جمال تو نديديم و به تو دل داديم

                                                اي ز سرتا به قدم، حسن و صفا، مهدي جان

ما گدايان تو و در ره تو منتظريم

                                                از همان كوچه كه ماييم بيا، مهدي جان

كه بگيرد ز عدو داد دل زهرا را؟

                                                جز تو اي منتقم خون خدا، مهدي جان

***

قيامت

 

بيا اي مظهر عدل خدا بر پا عدالت كن

                                                            تمام خلق را آسوده از ظلم و جنايت كن

به الطاف تو يا بن العسکري بسيار محتاجم

                                                            به جان مادرت زهرا به من لطف و عنايت كن

من از روز ازل دلداده­ی حسن تو گرديدم

                                                            بيا از قصه­ی حسنت براي من حكايت كن

ندارم گر سعادت از براي درك دورانت

                                                            لياقت ده مرا اي دوست مقرون سعادت كن

ايا اي مصلح كل، منجي خلق جهان مهدي!

                                                            بيا قبل از قيامت با قيام خود قيامت كن

***

العجل يا حجه بن الحسن

 

السلام ايها القایم المنتظر                                                                السلام اي جهاندار والا گوهر

عشق تو رمز ايمان قلب بشر                                                                        ورد ما شد دعاي تو در هر سحر

بر تو اي يادگار محمد سلام                                                             بر تو اي نور قرآن سرمد سلام

جان فداي خاك راهت                                                                   كن عيان رخسار ماهت

كعبه را كن تكيه گاهت                                                                   دست حق پشت و پناهت

 

                                                      العجل يا حجه بن الحسن

 

اين تويي آخرين كوكب زهروي                                                        اين تويي صف شكن حيدر ثانوي

اين تويي صاحب رايت مهدوي                                                         اين تويي مركز قدرت معنوي

صاحبا! بي تو خوار و پريشان شديم                                                    عادلا! خسته از جور عدوان شديم

عالمي در انتظارت                                                                                     ديده ها شد اشكبارت

رفته ايمان ها به غارت                                                                    كي رسد از تو بشارت

 

      العجل يا حجه بن الحسن

 

پرده­ی غيبت از چهره يك سو بزن                                                    پرتو عشق و ايمان به دل ها فكن

در فراق تو ای حجه بن الحسن!                                                       سوزد از آتش فتنه ها مرد و زن

اي طبيب شفا بخش دل ها بيا                                                         اي تسلي ده قلب زهرا بيا

در غيابت يابن خاتم                                                                       گشته در هم كار عالم

جمع ما پاشيده ازهم                                                                      ديده گريان، دل پر از غم

 

     العجل يا حجه بن الحسن

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.