حدیث
سوگند به خدا امام شما سالیان درازی غایب می شود و چشم های مومنین در فراق او اشکباران است

جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ Friday, 29 March , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 1978 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 187×
محبت به برادر دینی
۲۲ آبان ۱۳۸۹ - ۶:۰۷
پ
پ
محبت به برادر دینی

یکى از دوستان امام باقر (علیه السلام) به نام ابى عبیده مى‏گوید:

در سفر، رفیق و همراه، امام باقر (علیه السلام) بودم.در طول سفر همیشه نخست من سوار بر مرکب مى‏شدم و سپس آن حضرت بر مرکب خویش سوار مى‏شد. (و این نهایت احترام و رعایت حرمت بود) .

زمانى که بر مرکب مى‏نشستیم و در کنار یکدیگر قرار مى‏گرفتیم، آن چنان با من گرم مى‏گرفت و از حالم جویا مى‏شد که گویى لحظاتى قبل در کنار هم نبوده‏ایم ودوستى را پس از روزگار دورى جسته است.

به آن حضرت عرض کردم:

اى فرزند رسول خدا! شما در معاشرت و لطف و محبت به همراهان و رفیقان به گونه‏اى رفتار مى‏کنید که از دیگران سراغ ندارم، و براستى اگر دیگران دست کم در اولین برخورد و مواجهه، چنین برخورد خوشى با دوستانشان داشته باشند، ارزنده و قابل تقدیر خواهد بود.

امام باقر (علیه السلام) فرمود: آیا نمى‏دانى که مصافحه (نهادن دست محبت در دست دوستان و مؤمنان) چه ارزشى دارد؟ مؤمنان هر گاه با یکدیگر مصافحه کنند و دست دوستى بفشارند، گناهانشان همانند برگهاى درخت فرو مى‏ریزد و در منظر لطف خدایند تا از یکدیگر جدا شوند. (۱)

علاوه بر این، محبت به دوستان و برادران دینی مظاهر مختلفی در سخنان حضرت داشته است، زمانی که فرمود:

دعایى که بیشتر امید اجابت آن مىرود و زودتر به اجابت مىرسد، دعا براى برادر دینى است در پشت سرِ او،(۲) و چنین بیان داشت که: مؤمن برادر مؤمن است ، او را دشنام نمی دهد ، از او دریغ نمی کند ، و به او گمان بد نمی برد .(۳) و به دوستانش توصیه فرمود که :

با منافق با زبانت مدارا کن ، و مؤمن را از دل دوست بدار ، و اگر با یهودی نیز
همنشین شدی ، خوشرفتاری کن .(۴)

پیشنهاد گروه فرهنگی امیدواران
وارث علوم نبوی

و در نهایت یکی از مهمترین کارهای مومن  را همیارى مالى با برادر (دینى) بر شمرد.(۵)

( برگرفته از کتاب \” زندگى سیاسى امام باقر(علیه السلام)\” ، تألیف : احمد ترابى )

پاورقیها :

۱ ـ عن ابى عبیده قال: کنت زمیل ابى جعفر (علیه السلام)  و کنت ابدا بالرکوب ثم یرکب هو، فاذا استوینا سلم و ساءل مساءله رجل لا عهد له بصاحبه و صافح، قال: و کان اذا نزل نزل قبلى فاذا استویت انا و هو على الأرض سلم و ساءل مساءله من لا عهد له بصاحبه، فقلت: یا ابن رسول الله انک لتفعل شیئا ما یفعله من قبلنا، و ان فعل مره لکثیر، فقال: اما علمت ما فى المصافحه، ان المؤمنین یلتقیان فیصافح احدهما صاحبه فما تزال الذنوب تتحات عنهما کما یتحات الورق عن الشجر و الله ینظر الیهما حتى یفترقان. (اصول کافی ، جلد ۲ ، صفحه ۱۷۹ )

۲- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام)  قَالَ : أَوْشَکُ دَعْوَهٍ وَ أَسْرَعُ إِجَابَهٍ دُعَاءُ الْمَرْءِ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ ( اصول کافی ، جلد۲ ، صفحه ۵۰۷،  باب الدعاء للإخوان بظهر الغیب )

۳- و قال الباقر (علیه السلام) : إن المؤمن أخ المؤمن لا یشتمه و لا یحرمه و لا یسی‏ء به الظن ( تحف‏العقول   ، صفحه  ۲۹۶ )

۴- عن أبی جعفر محمد بن علی (علیه السلام) إنه قال : صانع المنافق بلسانک و أخلص ودک للمؤمن و إن جالسک یهودی فأحسن مجالسته   ( الأمالی‏للمفید  صفحه ۱۸۵)

۵- قالَ الْباقِرُ (علیه السلام): اَشَدُّ الْاَعْمالِ ثَلاثَهٌ: ذِکْرُ اللَّهِ عَلى‏ کُلِّ حالٍ وَاِنْصافُکَ مِنْ نَفْسِکَ وَمُواساهُ الْاَخِ فی الْمالِ (کشف الغمه ، جلد ۲ ، صفحه ۱۳۳)

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.