دعاي امام هادي عليه السلام
شخصي شيعي مذهب به نام عبد الرحمن در زمان امام هادي عليه السلام در اصفهان ساکن بود. از او پرسيدند: چرا به امامت حضرت علي النقي عليه السلام معتقد شدي؟ گفت: چيزي ديدم که موجب اين اعتقاد من شد.
من مردي فقير بودم و زبان و جرات داشتم. يک سال اهل اصفهان مرا از شهر بيرون کردند. من با جمعي ديگر براي شکايت به دربار متوکل رفتيم. وقتي در دربار بوديم، دستوري از سوي او صادر شد که علي بن محمد الرضا عليه السلام احضار شود.
شخصي شيعي مذهب به نام عبد الرحمن در زمان امام هادي عليه السلام در اصفهان ساکن بود. از او پرسيدند: چرا به امامت حضرت علي النقي عليه السلام معتقد شدي؟ گفت: چيزي ديدم که موجب اين اعتقاد من شد.
من مردي فقير بودم و زبان و جرات داشتم. يک سال اهل اصفهان مرا از شهر بيرون کردند. من با جمعي ديگر براي شکايت به دربار متوکل رفتيم. وقتي در دربار بوديم، دستوري از سوي او صادر شد که علي بن محمد الرضا عليه السلام احضار شود.
به يکي از حاضران گفتم اين مرد کيست که دستور احضارش داده شده ؟ گفت: او مردي علوي است که رافضيان معتقد به امامتش هستند. سپس گفت: چنين مي دانم که متوکل او را براي کشتن احضار مي کند. گفتم از اين جا نمي روم تا ببينم او چگونه مردي است.
سپس او سوار بر اسب آمد و مردم از سمت راست و چپ در دو صف ايستاده و به او نگاه مي کردند. هنگامي که او را ديدم، محبتش در دلم افتاد. در دل او را دعا مي کردم که خداوند، شرّمتوکل را از او بردارد. او از ميان مردم پيش مي آمد و به کاکل اسبش نگاه مي کرد. نه به چپ نظر مي افکند نه به راست. و من در دل دعايم را تکرار مي کردم.
هنگامي که به کنارم رسيد، صورتش را به سويم گردانيد. سپس فرمود : \” خداوند دعايت را مستجاب کند و عمرت را طولاني نمايد و مال و فرزندت را زياد سازد . \”
از هيبت او به خود لرزيدم و در ميان رفقايم افتادم. پرسيدند: چه شد؟ گفتم: خير است. و به هيچ مخلوقي نگفتم. پس از اين ماجرا به اصفهان بر گشتم.
خداوند به برکت دعاي حضرت هادي عليه السلام، راههايي از مال بر من گشود، بطوري که امروز غير از مالي که خارج از خانه دارم، هزار هزار درهم ثروت هم در خانه دارم، ده فرزند دارم و هفتاد و چند سال ا زعمرم مي گذرد. من به امامت اين شخص قائم، چرا که از آنچه در دلم بود دانست و خداوند دعايش را درباره ام مستجاب کرد . (1)
سپس او سوار بر اسب آمد و مردم از سمت راست و چپ در دو صف ايستاده و به او نگاه مي کردند. هنگامي که او را ديدم، محبتش در دلم افتاد. در دل او را دعا مي کردم که خداوند، شرّمتوکل را از او بردارد. او از ميان مردم پيش مي آمد و به کاکل اسبش نگاه مي کرد. نه به چپ نظر مي افکند نه به راست. و من در دل دعايم را تکرار مي کردم.
هنگامي که به کنارم رسيد، صورتش را به سويم گردانيد. سپس فرمود : \” خداوند دعايت را مستجاب کند و عمرت را طولاني نمايد و مال و فرزندت را زياد سازد . \”
از هيبت او به خود لرزيدم و در ميان رفقايم افتادم. پرسيدند: چه شد؟ گفتم: خير است. و به هيچ مخلوقي نگفتم. پس از اين ماجرا به اصفهان بر گشتم.
خداوند به برکت دعاي حضرت هادي عليه السلام، راههايي از مال بر من گشود، بطوري که امروز غير از مالي که خارج از خانه دارم، هزار هزار درهم ثروت هم در خانه دارم، ده فرزند دارم و هفتاد و چند سال ا زعمرم مي گذرد. من به امامت اين شخص قائم، چرا که از آنچه در دلم بود دانست و خداوند دعايش را درباره ام مستجاب کرد . (1)
امام هادي عليه السلام زماني دعاي اين مرد را پاداش داد که او، از اهل ايمان نبود. پس چگونه درباره حضرت مهدي عليه السلام مي پنداريم که اگر برايش دعا کنيم، او با دعاي خير در حق ما، پاداش ما را نمي دهد؟ چگونه مي انديشيم درباره او، که بزرگ و بزرگ زاده است. (2) و صد البته براي اهل ايمان دعا مي کند، هر چند که خودشان از اين لطف و احسان غافل باشند. تا چه رسد به پاسخ آنان که در حقش همواره دست به دعا دارند .
سائلي آمده د رمي کوبد جاي پايت به مژه مي روبَد
کي سرِخوانِ عطايش خواني؟ بر سرِسفره خود بنشاني؟
سفره رحمت و احسانت تو کريمي و منم مهمانت
درس نامه انتظار
منابع
1 – ( مکيال المکارم ، ج1 ، ص386)
2 – (و انت مولاي کريم من اولاد الکرام – زيارت حضرت ولي عصر عليه السلام در روز جمعه ، مفاتيح الجنان)
ثبت دیدگاه