متن کارت دعوت شماره ۷
اشکوفه نرگس بر دامان عطرآگین نرجس شکفت, و آشیان دل هایمان را به شبنم نگاهش بر افروخت. و گلبرگ خشکیده جانهایمان را به نسیم کلامش به بهار کشید. اکنون با دل هایی آکنده از شور و شعف میلاد آن خورشید پنهان, و در هاله ای از غم انتظار شاخه های نرگس محبت خود را به پای آن امام رئوف می فشانیم و طلوع آن خورشید را از پس ابر غیبت از خداوند طلب می کنیم. و زمزمه می کنیم:
\”بگو با آن که می گوید به یک گل کی بهار آید گل نرگس جهانی را گلستان میکند امشب \”
زمان:
مکان:
ثبت دیدگاه