شناخت امام زمان علیه السلام، تنها راه سعادت – بخش سوم

شناخت امام زمان علیه السلام، تنها راه سعادت 

3- متمهدیان یا مدعیان دروغین مهدویت

مجموعه سخنرانی های کوتاه آقای دکتر محمد هادی قندهاری پیرامون امام عصر علیه السلام

فایل تصویری

دریافت کلیپ

فایل صوتی

دریافت فایل

متن پیاده شده:

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از موضوعات بسیار مفید در حوزه مهم مطالعات مهدویت گفتگویی درباره مدعیان باطل مهدویت است. در طول تاریخ ، افرادی ادعا کرده اند که آن مهدی منتظر که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به وجود ایشان بشارت داده‌اند من هستم .گرچه هیچ یک از ویژگی‌های آن مهدی را دارا نیستند، اما به دروغ در برابر پیروان جاهل ادعای مهدویت کرده‌اند. از اینها تعبیر به مدعیان مهدویت می‌شود.

هم چنین افرادی بوده‌اند که از خودشان ادعایی نداشته اند اما یا در ایام حیات یا بعد از مرگشان، پیروانشان،  آنها را مهدی دانسته اند  و ادعا کرده اند که آن مهدی که پیغمبر در باره او صحبت کرده اند، همین فرد بوده است . از این افراد  تعبیر به منسوبین به مهدویت می‌شود.

پس پدیده متمهدیان به دو شاخه تبدیل می‌شود :

1. مدعیان
2. منسوبین

اولین منسوب به مهدویت در تاریخ جناب محمد بن حنفیه فرزند امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام می باشد که پس از وفات ایشان ، کیسانیه – فرقه‌ای که امروز دیگر موجود نیست – ادعا کردند که آن مهدی موعود که پیغمبر از او سخن گفته بودند ،  ایشان بوده است و در کوه ها غیبت اختیار کرده و بعد از سالیانی از غیبت ظهور خواهد کرد .اما  خود محمد حنفیه چنین ادعایی را نداشت .

اولین مدعی باطل مهدویت در تاریخ محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن یعنی نتیجه ی امام مجتبی علیه السلام بود که در همکاری با بنی عباس به دروغ ادعای مهدویت کرد تا بتواند مردم را به دور خود و علیه بنی امیه جمع کند و بنی امیه را شکست دهد و بنی عباس به حاکمیت برسد.

 پدیده مدعیان و منسوبین در طول تاریخ تا قرن حاضر ادامه پیدا کرده است.

یکی از مدعیان باطل مهدویت در قرن اخیر ،مهدی سودانی ست که در طریقت و فرقه صوفیه سنوسیه در شمال افریقا در در کشور استعمارزده سودان ادعا کرد که آن  مهدی که پیغمبر از او یاد کرده‌اند من هستم و افراد زیادی با او بیعت کردند و پیروان خودش را به جنگ با دولت انگلیس، استعمارگر پیر آن منطقه دعوت کرد و در یک جنگ مهم حکومت انگلیس و سربازان آنها را شکست داد. به طوری که به ناچار دولت انگلیس به این ها استقلال داد و آنان حاکمیت سودان را به عهده گرفتند. امروزه در میان سنوسیه،  مهدی سودانی از پیروان بسیاری برخوردار است. او سنی و مالکی مذهب بود.

از دیگر مدعیان در میان اهل سنت  غلام احمد قادیانی از کشور هندوستان است. او از منطقه قادیان در مرز هند و پاکستان و حنفی مذهب و صوفی مسلک بود.

او چند ادعا داشت : ابتدا  ادعا کرد که حضرت عیسی که گفته اند از آسمان به زمین خواهد آمد من هستم . سپس  ادعا کرد که مهدی موعود من هستم و حتی ادعای نبوت تبلیغی هم داشت .

از پیروان او تعبیر به قادیانی و یا احمدی می‌کنند .این ها در پاکستان از جمعیت و حوزه‌ها و مراکزی برخوردار هستند و او را مهدی موعود ای می دانند که ظهور کرده و بعد از مرگش از جانشینان او تعبیر به خلیفه المهدی می کنند.

فرد سومی که ادعای مهدویت داشته است، میرزا علی محمد باب شیعه زاده از شهر شیراز است که ادعای نیابت حضرت مهدی را داشت . در سال ۱۲۶۰ وقتی پیروانی از فرقه شیخیه پیدا کرد، ادعای خود را ارتقا داد و ادعای قائمیت و مهدی موعود کرد .  او به دست امیرکبیر به زندان افتاد و در در زندان ادعای نبوت و الوهیت هم داشت. بهایی ها که فرقه گمراهی در دل کشورهای استعمارگر هستند و تحت حمایت امریکا و اسرائیل به سر می برند، به مهدویت میرزا علی محمد شیرازی معتقدند . جالب است بدون اینکه حتی اندکی از نشانه های حضرت مهدی را داشته باشد، این ادعا را داشت.

 نفر چهارم محمد بن عبدالله قحطانی است که در سال ۱۴۰۰ در عربستان سعودی به پاخاست. این فرد سلفی و وهابی در کنار خانه کعبه آمد و فریاد زد :  یا اهل العالم ، من مهدی موعود هستم.

 دولت عربستان قصد دستگیری او را داشت ولی موفق نشد،  ارتش عربستان وارد عمل شد موفق نشد. فضای مسجدالحرام  را خالی کردند و با زحمت زیاد بعد از یک هفته سرانجام توانستند او و  پیروانش را بکشند و به این ترتیب این فتنه مهدویت در میان سلفی ها و وهابی ها به پایان رسید .

بررسی سرگذشت و تاریخ این مدعیان و منسوبین مهدویت چند نتیجه مهم به دنبال دارد:

1- عقیده مهدویت در میان مسلمانان، اصحاب و تابعین عقیده ای شناخته شده و مهم بوده است به طوری که اگر کسی به دروغ یا به نسبت دروغ ، منسوب به مهدویت می شد، مردم با او بیعت می کردند. پس این نشانگر اصالت این اعتقاد در میان مردم است.

2- از این عقیده در طول تاریخ سوء استفاده زیاد شده است.

3- این سوء استفاده و این عقیده هم در میان اهل سنت هم در میان شیعه بوده است. حتی در میان سلفی‌ها که افراطی ترین گروه اهل سنت هستند ،  هم این ادعا ظاهر شده است پس این عقیده در میان آنها هم رواج فراوان داشته است. این مسئله نشانه اصالت تاریخی این عقیده در میان مسلمانان است .