حدیث
سوگند به خدا امام شما سالیان درازی غایب می شود و چشم های مومنین در فراق او اشکباران است

پنجشنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳ Thursday, 28 March , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 1978 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 187×
پ
پ

قرن ها است شيعه بر اساس باورهای قلبی و بر مبنای آموزه های عميق وحيانی منتظر دنيايی پر از نور و معطر از عطر جانفزای توحيد و عدالت و رحمت در سايه ولايت و امامتِ آخرين سلاله طيبه معصومين، امام حجة بن الحسن العسکری(ع) است.

شيعه تنها امتی است که پيشوای آينده جهان را به خوبی می شناسد، با او زندگی می کند و قرن هاست که برنامه و آرمان های جهانیِ حضرت را مي داند. و خود را برای ساختن جهانی بر اساس وعده الهی و اراده برحقِ او آماده مي کند. و ملتی که آينده دارد ملتی زنده، پويا، و با عزت است.

اين تفکر و انديشه شيعه فقط يک آرمان آسمانی و در فضای تخيلی نيست بلکه بر اساس پشتوانه، اراده و وعده حتمی الهی است که بر اساس واقعيت های زندگی انسان در طول قرون طراحی شده است.

مسلما اين جامعه انسانی الهی جهانی را جز امامت امام معصوم(ع) و ياران و کارگزاران پاکبازی که برای آن ذخيره شده اند و در طی قرون صيقل خورده اند، نخواهند ساخت.

در اين نوشته کوتاه برآنيم که بر اساس آموزه های کتاب و سنّت تصويری از ويژگی های ياران امام(ع) و حاکمان آينده جهان تحت رهبری آن امام همام را مطرح کنيم، شايد اين سير کوتاه ديد ما را نسبت به آينده جهان واقع بينانه تر و قابل دفاع تر کند.

اين خصلت ها در تعدادی از آيات قرآن و روايات معصومين بطور فشرده بدين صورت مطرح شده است:

1- موحّدان:

دنيای امروز، دنيای شرک آلود است. دنيا با همه جلوه هايش بت بزرگ و معبود انسان رها شده امروزی است، ياران امام در کنار همه توحيديان تاريخ، خود سر بردرگه احديّت سوده اند، و در دريای معارف توحيدی امامشان غوطه ورند، و مي ايند که در سراسر گيتی ندای توحيد سر دهند، دست انسان حيرت زده و غرق شده در طوفان های شرک را بگيرند و به کشتی نجات اهل بيت(ع) برسانند و به حبل متين الهی متصل کنند، در مورد آنها مي خوانيم: (مردانی که قلب هايشان مانند پاره های آهن است و هيچ شک و ترديدی در ذات خداوند ندارند) بحارالانوار جلد52 صفحه 308

2- دعوت کنندگان بسوی خدا:

امروز، بشر با تمام وجودش حتی بنام آزادی، در دام و بند بندگان بيچاره و ضعيف خداست، در قيد عبوديت پست ترين جلوه های مادی جهان است، همان بت هاِيی که همه پيامبران الهی و اولياء حق آمدند تا غل و زنجيرهای عبوديتشان را از دست و پای بشر بگشايند و در فضای لايتناهی عبوديت و بندگی خدا آنها را به پرواز درآورند.

و ياران امام(عج) بر اساس وعده خداوند در کنار امامشان می آيند تا انسان را ياری کنند که در جهان کسی بنده و برده هيچ مخلوقی نباشد و جز قيد بندگی خدا برگردن نداشته باشد و به فطرت انسانی خويش و عهد الهی بازگردد (آيه 55 سوره نور)

3- بندگان مخلص خداوند:

يارانی که خود دعوت کنندگان مردم گيتی به بندگی خدا هستند، تمام وجودشان محو بندگی اوست، مردانی که نه تجارتی و نه معامله ای و نه جلوه ای از زيبايی ها فريبنده دنيا آنها را لحظه ای از ياد غافل نمی کند.

(جوانانی که شب ها را نمی خوابند، در نمازهای شبشان زمزمه هايی مانند زنبوران عسل در کندو دارند، شب را تا صبح برپا ايستاده اند، آنها از خشيت خدا هراسانند. دعای شهادت می خوانند، و آرزوی کشته شدن دارند) (امام صادق(ع) – بحار جلد52 صفحه 308)

آنها به حقيقت توحيد راه يافته اند، برای آنها در دل شب از ترس خدا ناله هايی است چون ناله ی مادرانِ داغِ فرزند ديده، شب زنده داران در دل شب، و روزه داران در طول روز) (علی(غ) – يوم الخلاص جلد1 صفحه 414)

4- پروانگان وجود قطب عالم هستی:

امام (ع) قطب عالم هستی، ولی خدا، کعبه ی وجود و خورشيد جهان افروز است، و ياران و اصحابش همچون پروانگان عاشق برگرد وجودش پرواز میکنند و از آن کانون و محورحيات حرارت و شور و جذبه می يابند.

(آنها در اطاعت از رهبرشان از کنيزکی در برابر مولايش مطيع ترند. زين مرکب امامشان را لمس می کنند و از آن برکت می جويند، امامشان را احاطه کرده اند و در جنگ ها از او قوت و نيرو می گيرند، و به آنچه می خواهند بواسطه آن می رسند.) (بحار جلد 52 صفحه 308)

پیشنهاد گروه فرهنگی امیدواران
انتظار پويا - بخش اول

آنان مردان و زنان مخلصی هستند که درآن روز جز او نمی بينند و جزصدای زيبا و ملکوتی او نمی شنوند و در برابر کسانی که قرن ها آنها را در محبت مولايشان ملامت می کردند، حال که او را می بينند با افتخار فرياد بر می آورند (اين است همان يوسفی که ما را به خاطر محبت و دلدادگی به او ملامت می کرديد.)

5- راهبان شب و شيران روز:

در اوج بندگی خدا، قدرتمندان و شجاعان تاريخ بشريت در صحنه های نبرد گوناگونند. عقابان تيز پروازی هستند که در کنار فرمانده شان دنيا را تحت قدرت الهی امامشان خاضع و خاشع می کنند. اين قدرت را از نَفَس ملکوتی امامشان گرفته اند که امام رضا (ع) فرمودند: (به هرکدام از آنها قدرت چهل مرد داده شده و قلبشان سخت تر از پاره های آهن، و اگر بر کوه آهن بگذرند آنرا متلاشی خواهند کرد،… جوانمردانی که شب را تا به صبح بر پا ايستاده اند و صبحگاهان بر مرکب هايشان سوار می شوند راهبان شب و شيران روزند. با پرچم هايشان به هيچ شهری روی نمی آورند مگر آنکه آنرا تسليم خود کنند، گويا مانند عقاب هايی بر مرکب هايشان سوارند.) (بحار جلد 52 صفحه 308)

6- دانشمندان و حاکمان:

امام صادق(ع) در مورد اين ياران زبده می فرمايد :

(گويا می بينم قائم(ع) را بر منبر کوفه و اطراف آن حضرت، يارانش را که سيصد و سيزده نفرند به اندازه اصحاب بدر اما همگی آنها صاحب پرچم و همگی آنها حاکمان الهی در زمين و مخلوقات او هستند) (بحارالانوار جلد52 صفحه 326)

جوانانی که از چشمه زلال حکمت او سيراب می شوند و به همراه آنان تعدادی از جوانان عجم به فرمان امامشان در تمام بلاد برای آموزش قرآن و معارف الهی حضور می يابند و علی(ع) در مورد آنان می فرمايد:

(در آن زمان قومی صيقل داده می شوند، همانند صيقل دادن کمان، بوسيله آهنگر، با نور قرآن ديدگانشان روشن می شود و تفسير آن در گوش جانشان جای می گيرد، جام حکمت را صبحگاهان و شامگاهان سر می کشند، گروهی از مردان الهی دور او گرد می آيند، دعوتش را سر پا نگه می دارندو او را ياری می کنند، آنها وزيران او هستند که سنگينی مسائل جهانی را به عهده می گيرند، و او را در مسئوليت بزرگی که خداوند بر عهده اش گذاشته ياری می کنند.) ( ترجمه يوم الخلاص جلد 1 صفحه 418)

7- محبوب عالم:

آنگونه که مراد، ولی و امامشان از دوست داشتنی ترين و محبوب ترين رهبران، و اوج آمال و آرزوها و جان جانان جهانيان است. اصحاب آن حضرت هم در حد خودشان جايگاهی دوست داشتنی در بين همه مخلوقات دارند.

امام باقر(ع) در توصيف آنها می فرمايد :

(گويا اصحاب قائم را می ينم که احاطه بر شرق و غرب عالم پيدا کرده اند، هيچ چيزی نيست مگر اينکه مطيع آنهاست، حتی درندگان زمين و شکاري های آسمان ها، همه رضای آنها را مي جويند در همه زمينه ها، تا جائی که زمينی بر زمين ديگر مباهات می کند و می گويد: امروز مردی از اصحاب قائم(ع) بر من گذشت) (بحارالانوار جلد52 صفحه327)

و چرا محبوب هستی نباشند که پيام آور نور، حيات طيّبه، علم و بصيرت، آزادی و حرّيّت و عدالت و صدق در گستره گيتی هستند.

و امّا سخن آخر:

عصر غيبت و عصر انتظار برای شيعه فرصت آماده سازی چنين ياران و نيروهای پاک بود، يکهزار و يکصد و اندی از اين فرصت سپری شده، امّا سوال اينست که در اين جهان پرآشوب و غوغاسالاری من و تو، و ما و شمای شيعه چه کرديم؟ آيا فقط وعده الهی و اراده حق کافی است و ما هيچ تعهّد و مسئوليتی در برابر اين آرمان جهانی نداريم؟

(السلام عليک يا وَعدَاللهِ الذی ضَمِنَه)

مطالب مرتبط

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.