اللهم عجل لولیک الفرج
تو را غایب نامیده اند، چون “ظاهر” نیستی، نه اینکه “حاضر” نباشی.
“غیبت” به معنای “حاضر نبودن” تهمت ناروائیست که به تو زده اند و آنان که بر این پندارند،
فرق میان “ظهور” و“حضور” را نمی دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای “ظهور” است،
نه “حضور” و دلشدگانت که هر صبح و شام تورا می خوانند، ظهورت را از خدا می طلبند نه حضورت را.
وقتی ظاهر می شوی، همه انگشت حیرت به دندان می گزند و با تعجب می گویند که تو را پیش از این هم دیده اند.
و راست می گویند، چرا که تو در میان مائی، زیرا امام مائی. جمعه که از راه می رسد،
صاحبدلان “دل” از دست می دهند و قرار از کف می نهند و قافله دل های بی قرار روی به قبله می کنند
و آمدنت را به انتظار می نشینند …
و اینک ای قبله هر قافله و ای “شبروان را مشعله” در آستانه آدینه ای دیگر با دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظاررا زمزمه می کنیم.
ثبت دیدگاه