و تو را به پنج چیز توصیه می کنم: اگر بر تو ستم شد ، ستم روا مدار و اگر به تو خیانت شد، خیانت نکن، اگر دروغگو خوانده شدی و حرفت را باور نکردند، خشمگین نشو، اگر ستایش شدی، خشنود مشو، و اگر به توهینی به تو شد، ناراحت مشو، و به آنچه درباره تو گفته می شود فکر کن، اگر دانستی که آنچه درباره ات گفته شد درست است، بدان که کوچک شدن نزد خداوند متعال هنگام خشمت در مقابل حقیقت ، مصیبتی بس بزرگتر از خوار شدن نزد مردم است، و اگر درست نبود، ثوابی بدون زحمت بدست آورده ای…
و بدان که دوست دار ما نیستی مگر آنکه اگر اهل سرزمینت به اتفاق ، تو را متهم کردند که تو مردی شرور هستی، ( گفته آنان ) تو را ناراحت نکند و اگر گفتند که تو مرد نیکی هستی، (سخن آنان ) تو را خوشحال نکند؛ برعکس ، خود را در برابر کتاب خدا قرار بده ، پس هرگاه خود را راهروی راهش دیدی و زهدی که او می خواست، پیشه کرده بودی و به آنچه او تو را بدان تشویق می کرد، راغب بودی و از آنچه تو را می ترساند، ترسان بودی، پس در راه خود ثابت قدم و خوشنود و امیدوار باش که هر چه درباره تو گویند، گزندی به تو نرساند. و اگر با قرآن همگام نبودی، از هیچ یک از آن (سخنان ) درباره خودت مغرور نشو.
وظیفه مومن است که با خواسته های نفس بجنگد تا بر آن چیره شود. گاهی در مقابل می ایستد و با خواسته هایش به خاطر دوستی خداوند مخالفت کند، و هرگاه که نفسش شکستش داد تا پیرویش بکند، خداوند کمکش می کند و لغزش هایش را از سر راهش بر می دارد؛ پس آن ها رابیاد می آورد و از روی ترس و توبه ، زاری کند تا جایی که ترس و بینشش و داناییش بالا رود، همچنان که خداوند فرموده: \” و هرگاه از سوی شیطان وسوسه ای آهنگ پرهیزگاران را کند، بیاد آورند و بینا شوند. \”
ثبت دیدگاه