بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم
22- أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ ق ﴿٢٤﴾
حاکم حسکاني در شواهد التنزيل بسند خود از ابو سعيد خدري نقل ميکند که رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود چون روز قيامت شود خداي تعالي بمن و علي ميفرمايد هر کس دشمن شما است او را در آتش بيفکنيد و هر که دوست شما است او را داخل بهشت گردانيد و اينست فرموده خداي تعالي القيا في جهنم کل کفار عنيد[1]
موفق بن احمد و ابو نعيم اصفهاني باسناد خود از ابن عباس نقل کرده اند که اين آيه در خصوص پيغمبر صلي الله عليه و آله و علي عليه السلام نازل شده و آنها اول کسي بودند که نماز گزاردند و رکوع کردند[2]
ابو نعيم و حاکم حسکاني بسند خود از حضرت صادق عليه السلام نقل کرده اند که فرمود مقصود از نعيم در اين آيه ولايت امير المؤمنين و ما است که از آن پرسيده خواهد شد[3]
25- سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ معارج ﴿١﴾
ثعلبي و ابن صباغ و ديگران نوشته اند که چون در روز 18 ذيحجه رسول خدا صلي الله عليه و آله علي عليه السلام را بجانشيني خود منصوب نموده و فرمود من کنت مولاه فهذا علي مولاه. حارث بن نعمان پس از شنيدن اين خبر خدمت آنحضرت آمد و گفت ما را بشهادت يگانگي خدا و نبوت خود از جانب خدا امر کردي قبول نموديم و سپس به نماز و زکوة و حج و جهاد و روزه دستور دادي پذيرفتيم باينها قناعت نکردي در آخر کار اين جوان را که پسر عموي تست بولايت نصب کردي آيا اين کار از جانب تست يا بدستور خدا است؟ رسول اکرم فرمود قسم بخدائي که جز او خدائي نيست که اين امر بدستور خدا است حارث بن نعمان در حاليکه بسوي ناقه خود ميرفت گفت خدايا اگر اين مطلب صحيح است بر ما از آسمان سنگ بفرست يا بعذابي دردناک معذب گردان هنوز بناقه اش نرسيده بود که سنگي از آسمان بر سرش افتاد و فورا هلاکش نمود آنگاه اين آيه نازل شد که سأل سائل بعذاب واقع [4]
مقاتل، از عطاء، از ابن عباس در بیان قول خدای متعال:: وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا » میگوید :خداوند برای قوم بنی اسرائیل بعد از موت موسی و هارون از فرزندان هارون هفت نقیب قرار داد ، و اینچنین برای فرزندان علی بن ابیطالب هفت امام قرار داد سپس بعد از هفت نفر از اولاد هارون پنج نفر بر انها افزود و مجموع انها را دوازده نفیب فرار داد چنانچه بعد از هفت نفر از اولاد علی پنج نفر بر انها افزود و دوازده امام قرار داد[5]
ضحاک از عبد الله عباس در مورد قول خدای متعال « ذلک الکتاب…» گفت، منظور از متقین علی بن ابیطالب است که چشم بهمزدنی به خدا شرک نیاورد و خداوند او و شیعیانش را در روز قیامت بدون حساب به بهشت وارد میکند[6]
صالح السبیعی در تفسیرش از علی بن عباس مقانعی نقل کرده که ریسمانی که باید بآن چنگ زد ولایت علی بن ابیطالب است که هر که به ان متمسک شود مؤمن و هر که ترک کند از ایمان خارج است[7]
ابی هارون از ابی سعید خدری نقل میکند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وقتیکه این آیه نازل شد فرمود: الله اکبر از کامل نمودن دین و اتمام نعمتش و رضای خدا به رسالت من و ولایه علی بن ابیطالب بعد از من. آنگاه فرمود « من كنت مولاه فعلي مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله.» [8]
جمال الدين أبو الفتوح الرازي از أبي عبد الله المرزباني ازالكلبي از أبي صالح از ابن عباس در مورد قول خدای متعال (أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه) میگوید این آیه در حق رسول خدا و علی بن ابیطالب نازل شده[9]
_____________________________________________
[2] غاية المرام باب 176.
ثبت دیدگاه