قال ایما مؤمن اطعم مؤ منا لیلیه من شهر رمضان کتب الله له بذلک مثل اجر من اعتق ثلاثین نسمه مؤ منه و کان له بذلک عندالله دعوه مستجابه.
هر مؤ منى که مومن دیگرى را در شب ماه رمضان افطار دهد، خداوند براى او ثواب آزاد کردن سى بنده مى نویسد، و در نزد خدا براى او یک دعا مستجاب خواهد بود.
در روایت دیگرى آن حضرت مى فرماید:
من تصدق فى شهر رمضان بصدقه ، صرف الله عنه سبعین نوعا من البلاء.
هر کس در ماه رمضان ، صدقه اى دهد، خداوند هفتاد نوع بلا از او دور خواهد کرد.
موسى بن بکر از حضرت موسى بن جعفر علیه السلام چنین نقل مى کند:
قال فطرک اخاک الصائم افضل من صیام.
ثواب افطار دادن برادر مؤ منت برتر است از روزه گرفتنت.
روایت دیگرى است از محاسن برقى از امام صادق علیه السلام که ترجمه اش را نقل مى کنم :
حضرت فرمود: جدم امام زین العابدین علیه السلام روزى که روزه مى گرفت ، دستور مى داد گوسفندى ذبح کنند و آن را تکه تکه نموده بپزند. هنگام عصر که مى شد حضرت به دیگ ها سر میزد تا بوى آن را استشمام کند؛ در حالیکه روزه بود، سپس مى فرمود: ظرف ها را بیاورید، براى خانواده فلان این ظرف را پر کنید، براى خانواده فلان این ظرف را پر کنید. همینطور براى همه سفارش مى کرد که ببرند تا غذا تمام مى شد. آن وقت حضرت خود با نان و خرما افطار مى کرد.
منبع: بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۱۶-
ثبت دیدگاه