متن سخنرانی اول
موضوع: مشکلات امام زمان علیه السلام در دوران غیبت – دعا برای فرج ایشان، رهایی ما از مشکلات است.- پاسخ به چند سؤال – داستانهایی از مهر و محبت امام به شیعیان و گرهگشایی ایشان از مشکلات شیعیان
شخصی در خواب شرفیاب حضرت شد. پرسید: «آقا کی تشریف میآورید تا مشکلات ما حل شود؟» آیا چنین جملهای درست است یا نادرست؟ اگر ما هم سعادت دیدار بیابیم باید همین سؤال بکنیم و یا به گونهای دیگر حضرت را بخوانیم و بخواهیم؟
طبیعی است ما انسانها دارای مشکلات فراوان هستیم. وقتی فردی میخواهد به زیارت برود، وقتی کسی حال خوشی دارد، وقتی مجلسی را آماده و با حال میبینیم به آنها میگوییم التماس دعا. چرا؟ این یعنی احساس نیاز و گرفتاری ما که نتوانستهایم مشکل خود را حل کنیم و از فرد میخواهیم که به نیابت از ما حاجت ما را از خدا بخواهد، هر چند اصلاً مشکل ما را ندانند. اگر کسی بتواند مشکلات ما را بر طرف کند آن هم کسی که اقامهی عدل میکند، اصلاً برای ما قابل تصور نیست. در هیچ زمانی و هیچ مکانی مشابه زمان حضرت ولی عصر علیه السلام اتفاق نیفتاده؛ اگر هم افتاده از نظر زمان و مکان محدود بوده. چون نظام، نظام اختیار است و با وجود شیطان، مردم اختیار انتخاب دارند و به این اختیار امتحان میشوند.
در زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام شیطان کشته میشود، مظاهر فساد از بین میرود، قدرتهای مخالف منکوب میشوند، امکانات برای مؤمنین فراوان میشود، ذخایر زمین و آسمان بیرون میریزد، معنویت تکمیل میشود، عقلها کامل میشود، هوا و هوسها کنار میرود و انسانیت بروز میکند. کجای عالم، در کدام زمانی این چنین آزادیهایی بوده است؟ زمینی نخواهد بود، مگر آن که ندای توحید الاهی در آن بلند است. امنیت فراوان میشود.
پس اگر ما آرزو کنیم در زمان آن بزرگوار باشیم و مشکلاتمان بر طرف شود، آرزوی بدی نیست، اما اگر بتوانیم کلام بهتری عرضه کنیم چرا نکنیم؟ اگر روز عاشورا امام حسین علیه السلام پیروز میشدند و شرایط تسلط بر جهان برای امام حسین علیه السلام پیدا میشد، آیا ارزش داشت که هفتاد و دو تن یار ایشان کشته شوند و امام حسین علیه السلام سالم بماند؟ بله؛ ارزش داشت. اگر به جای هفتاد تن، هزار تن سینه سپر میکردند، جا داشت. عرض میکنم گرفتاریهای ما را همه روی هم بگذاریم، آیا برابری میکند با دقیقهای از غصهی امام زمان علیه السلام؟ ما راحت باشیم و ایشان در آسایش نباشند؟ ما ناراحتیها و راحتیهایمان نسبی است. وجود مقدس حضرتش قرنهاست در خوف به سر میبرد. امام زمان علیه السلام اگر خائف است، ترسان نیست. جبن ندارد. خوف یعنی نا امنی نه جبن و ترس. هر لحظه ایشان را خطری تهدید میکند. از امام حسن عسکری علیه السلام پرسیدند: «چرا فرزندتان غیبت میکنند؟» حضرت میفرمایند: «میکشند او را». همین الان اگر حضرت غیبت نداشته باشند، او را میکشند. اگر غائب نباشند باید تابعیت یک کشور را قبول کنند؛ و تابعیت یعنی باید مقررات ما را بپذیری. او قرار است آزاد باشد، تابعیت نپذیرد، او را اخراج میکنند. مگر با امامان قبل از امام عصر علیه السلام چه کردند؟ همه را شهید کردند و بر همه سخت گرفتند. شرایط چنان سخت بود که امام جواد علیه السلام ناگزیر به انتخاب دختر مأمون شدند. به این میگویند ناامنی. آدم اختیار همسر خود را ندارد. امام هادی علیه السلام و امام عسکری علیه السلام را خلفای بعدی آوردند در محلهی ارتشیها تا تحت کنترل باشند. حاکم دستور داد که نیمه شب حضرت هادی علیه السلام را با لباس خواب بیاورند در مجلس عیش و نوش و رقاصهها و حاکم که مست کرده بود، گفت: «ابن الرضا برای ما شعر بخوان تا حال کنیم!» حضرت فرمودند: «مرا معذور بدار.» باز حاکم درخواست کرد، بالاخره حضرت شعر خواندند که عدهای در حالت غرور شب به صبح کردند در حالی که پنداشتند همهی عالم به دستشان است در حالیکه صدها نفر از اینها به دست نزدیکانشان کشته شدند و از بین رفتند در تاریخ. آخر شعر حاکم مستی از سرش پرید و گفت: «به من جسارت میکنید؟ بکشیدش.» حضرت فرمود: من که از ناقهی صالح کمتر نیستم. خدا به او مهلت نخواهد داد که چنین کند. حاکم به دست بچهاش کشته شد. اما بالاخره خلیفهی بعدی ایشان را به شهادت رساند. امام زمان علیه السلام امنیت ندارند. اما اگر ما از خدا فرج حضرت را بخواهیم برای این که دوران ناامنی حضرت تمام شود و به حد توان خود رفع ناامنی از امام زمان علیه السلام کنیم، بگوییم ما سختی داریم، اما سختی او مهمتر است. خدایا او را از سختی نجات بده. بدیهی است اگر گرفتاری او بر طرف شود، سختی ما هم بر طرف میشود. اگر دوستی، عزیزی، آشنایی در سختی و زندان باشد، آب خوش از گلوی ما پائین میرود؟! دائم به یاد او هستیم. اگر هیچ کار نتوانیم انجام دهیم دعا میکنیم. ما در مورد حضرت دستور داریم که دعا کنیم. امام رضا علیه السلام جد چهارم امام زمان علیه السلام یک دعا دستور دادند که در نماز ظهر در قنوت خوانده شود، یک فقرهاش این است: «و اَبدله من بعد خوفه امنا» پس اگر خواستید در حجر اسماعیل بهترین دعا را بخوانید و در زیر قبهی امام حسین علیه السلام که گفتند دعا مستجاب است، بر فرج حضرت دعا کنید. دست او بر رفع مشکل من و شما خیلی جاها باز است ولی برای مشکل خودش نه. آینده، شغل، هدایت، رشته مناسب بخواهید از امام زمان علیه السلام. با اعمال خوب خود جلب رضایت حضرت کنید. صدقه بدهید. آن وقت او که اینها را ببیند کریمتر از آن است که بگذرد و بر شما دعا نکند.
«شیخ مرتضی انصاری» مرجع بزرگ شیعه بوده در سالها قبل. سوألی از ایشان شد، ایشان جواب نداند و سجده کردند. طرف دوباره سوأل پرسید، دوباره سجده کردند. دوباره سوأل تکرار شد و سجده کردند. ایشان فرمودند: «من خوشحالم که تمام مشکلات عالم وجود حل شده، فقط همین یک سوأل شما مانده است!» سوألات مربوط به همسر و فرزندان و ازدواج حضرت چه مشکلی از من و شما حل میکند؟ جزء اعتقادات ما هم که نیست، پاسخ قطعی نداریم. ولی من اینجا به چند سؤال پاسخ میدهم:[1]
امام زمان علیه السلام با امکانات روز ظهور میکنند یا با شمشیر قیام میکنند؟ تعبیرات گوناگون شده است. قیام به سیف گفتهاند. معنای اول: شمشیر دست میگیرند. معنای دوم: با اسلحه و قوهی قهریه قیام میکنند. هر دو احتمال در مجموعه روایات قابل تأیید است. اگر آن روز میگفتند هواپیمای جنگی، مگر مردم میفهمیدند؟ حالا اگر هم میفهمیدند، مگر تنها اسلحه موجود هواپیمای جنگی است؟ انواع و اقسام اسلحه داریم، پس اقوی این است که حضرت ظهور میکنند با قوهی قهریه و زور در مقابل زور مداران و منطق در مقابل منطق پذیران. نکته بعدی حضرت عیسی علیه السلام که ظهور میکنند به دنبال ایشان مسیحییان معتقد میشوند به امام زمان علیه السلام. مشکل در خود مسلمانها خواهد بود. به خصوص مخالفین اهل البیت علیهم السلام و سردمداران علمی.
راه نزدیک برای در خواست از حضرت چیست؟حضرت مقامی دارند که در دل هم حاجت را بخواهیم عنایت میکنند، اما مشکل ما این است که عجله داریم در گرفتن حاجت و مشکل خود را تنها مشکل عالم وجود میدانیم. خیلی وقتها اینها امتحان ماست. اگر مشکل نداشته باشیم قدر نعمت را نخواهیم فهمید. آن چه عرض کردم اگر بخواهیم حضرت قطعاً عنایت میکند، هدایت است. خیلی وقتها دلمان میخواهد پاک باشیم و گناه نکنیم ولی میکنیم هر وقت دیدید دارید میلغزید از صاحب الزمان کمک بخواهید. قطعاً کمک میشوید! اینجا، ما معمولاً کمک نمیخواهیم. قرآن که میخوانید خود را در محضر قرآن حس کنید و از ایشان بخواهید قرآن را برایتان روشن کنند.
آیا امام زمان علیه السلام هم مریض میشوند که برایشان دعا کنیم؟ بله؛ در همان دعای امام رضا علیه السلام میخوانیم: «واسلکه من بین یدیه و من خلفه رصدا یحفضونه من کل سوء و ابدله من بعد خوفه امنا»
آیا امام هنگام ظهور از افراد خطا کار میگذرند یا آنها را میکشند؟ امام مظهر رحمت است. خدا توبه میپذیرد و امام زمان علیه السلام مظهر خداست. امام در مقابل مدعیان که توبه نمیکنند میایستد. بالاترین گناه را هم که مرتکب شوید اگر نا امید از بخشش خدا باشید، خودش گناه است. خدا به مختصر بهانهای میگذرد. البته اگر بدهکارم باید بدهیام را بپردازم. روزی 100 بار به نیابت امام زمان علیه السلام استغفار کنید؛ مدتی که این کار را انجام دهید حالتان عوض میشود.
یکی از مشکلات امام زمان علیه السلام اضطرارشان است. امام زمان علیه السلام شب و روز، انواع و اقسام مشکلات را برای شیعیان و مردم میبیند و از ناراحتی به اضطرار میافتد.
کسی شرفیاب حضور ایشان شده بود و کنار کعبه ایشان را دیده بود. گفته بود که از شدت گریه بر گرفتاری شیعیان گونههای ایشان زخم شده بود.
پنبه دوز مرد صالحی بود همسایهی ما، من دیده بودمش. یک روز صاحب خانه وسایلش را بیرون میریزد. زیاد هم به محضر حضرت شرفیاب میشده، همینطور که کنار وسایل و در کوچه بود، حضرت را میبیند. حضرت به او سلام میکنند. با تغییر و ناراحتی جواب میدهد. حضرت میپرسند: «چی شده آسید کریم؟» میگوید: «یا صاحب الزمان! شما اهل بیت همه جور سختی کشیدید. اِلا مصیبت اجاره نشینی. بچشید ببینید چه بد دردی است.» حضرت میفرمایند: «درست میشود ان شاء الله.» لحظاتی بعد تاجر معروفی رد میشود و آسید کریم را میبیند. میپرسد: «تو این جا چه میکنی؟» میرود کلید چند تا خانه آن طرف تر را میآورد و میگوید مال تو. جریان این بود که حضرت شب قبل به خواب این تاجر میروند و میفرمایند: «تاجری از شیعیان ما ورشکسته شده و خانهاش را به قیمت ارزان دارند از دستش میبرند، برو به قیمت واقعیاش بخر. بعد شیعهی حاجتمندی را میبینی خانه را به او بده.»
آسید کریم امروز مشکل پیدا کرده. حضرت از شب قبل به فکر حل مشکلش هستند.
ثبت دیدگاه