نماز و اذکار هفت شب آخر ماه رجب در ثلث آخر شب (نزدیک فجر)
سلیمان گفت: از حضرت مجتبی علیه السلام شنیدم که از پدر گرامی خویش نقل می کرد که رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: جبرئیل برای من 7 کلمه آورد و آن 7 کلمه، همان هایی هستند که خداوند متعال در قرآن فرموده است: «وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ»، و به من امر کرد که آن را به شما یاد دهم، و آن ها، هفت کلمه از تورات به عبری می باشند. پس رسول خدا صلّی الله علیه و آله آن هفت کلمه را برای علیّ بن ابی طالب علیه السلام بدین صورت بیان نمود:
« يَا اللَّهُ! يَا رَحْمَانُ! يَا رَبِّ! يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ! يَا نُورَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ! يَا قَرِيبُ! يَا مُجِيبُ!»
وقتی کلام رسول خدا صلّی الله علیه و آله به پایان رسید، آن حضرت رفتند و عبدالله بن سلام وارد شد درحالی که ما درباره آن حدیث سخن می گفتیم. وقتی عبدالله آن حدیث را شنید، تکبیر گفت. رسول خدا صلّی الله علیه وآله وارد شده و مشاهده کردند که عبدالله، تکبیر و تهلیل می گوید. پس فرمودند: عبدالله! چه شده؟
عبدالله عرض کرد: ای رسول خدا! به حقّ آن کس که تو را مبعوث کرد، این اسماء همانهایی هستند که جبرئیل بر حضرت ابراهیم نازل کرد و در مورد همین اسماء بود که خداوند، حضرت ابراهیم را خلیل خود کرد. پس بنده ای این اسماء را در نزد خود نگاه نمی دارد، مگر آنکه خداوند در نزد او حجابی قرار می دهد که شیطان ابداً به سوی او راه نداشته و بر وی تسلّط نمی یابد تا آنکه خداوند را ملاقات نموده و به دار جلال الهی وارد شود. پس هرکس در هفت شبِ آخر ماه رجب در نزدیک فجر صبح، خداوند را به این اسماء بخواند، خداوند به وی هدایا و ولایتش را اعطا می کند.
رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: ای عبدالله! آیا می دانی وقتی خداوند این کلمات را فرو فرستاد، حضرت ابراهیم علیه السلام، چه کرد؟
عبدالله گفت: وقتی جبرئیل نازل شد، حضرت ابراهیم علیه السلام درخواست کرد که چگونه توسط این کلمات خدا را بخواند. پس جبرئیل گفت: در ماه رجب روزه بگیر، وقتی به هفت شب آخر ماه رسیدی، بلند شو و با قلبی ترسان دو رکعت نماز بخوان، سپس از خداوند، ولایت، یاری، عافیت، قدر و منزلت در دنیا و آخرت، و نجات از آتش جهنّم را درخواست کن. (بحارالأنوار، ج 97، ص52 به نقل از کتاب النّوادر)
ثبت دیدگاه