طبق روایات معصومین علیهم السلام شمار یاران خاص حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف) سیصد و سیزده نفرند. که به نظر می رسد حاکمان و زمامداران جهان از میان آن ها برگزیده خواهند شد. در عصر ظهور یاران خاص حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف) برگزیدگان اهل زمین بوده و شایستگی های لازم برای تدبیر امور همه ی مردم جهان را دارا خواهند بود.
ایشان در اولین فرصت خود را به مولای خود رسانده, و با آن حضرت بیعت خواهند کرد. [۱] احادیث فراوانی در ستایش این گروه ممتاز وارد شده و در قرآن کریم آیاتی است که تأویل به آنان شده است. که در ذیل به بیان برخی از آنان پرداخته شده است:
۱- امام محمد باقر و امام صادق علیهما السلام در تأویل سخن خداوند: «وَ لَئنِْ أَخَّرْنَا عَنهُْمُ الْعَذَابَ إِلىَ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّیَقُولُنَّ مَا یحَْبِسُهُ…» [۲], فرمودند: «مراد از امت معدود, یاران حضرت مهدی(عجل الله فرجه الشریف) است که به تعداد اهل بدر هستند».[۳]
۲- از امام صادق علیه السلام درباره ی سخن خدای تعالی: «… فَاسْتَبِقُواْ الْخَیرَْاتِ أَیْنَ مَا تَکُونُواْ یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا …» [۴]؛ روایت شده است: «مراد اصحاب قائم(عجل الله فرجه الشریف) است که سیصد و سیزده نفر به تعداد افراد جنگ بدر. آنان در ساعتی جمع می شوند؛ مانند ابرهایی که در پائیز جمع می گردند ».[۵]
۳- ابان بن تغلب می گوید: با امام محمد باقر علیه السلام در مسجد کوفه بودم, آن حضرت در حالی که دستم را گرفته بود, فرمودند: «ای ابان! سیصد و سیزده نفر به این مسجد خواهند آمد, مردم مکه می دانند که هنوز پدران و اجداد آن افراد به دنیا نیامده اند, شمشیرهایی با خود دارند که روی هر کدام, نام صاحب شمشیر و نام پدرش و حسب و نسبش نوشته شده است, آن گاه منادی ندا می دهد که: «این مهدی است که چون داوود و سلیمان قضاوت می کند, و در قضاوت کردن احتیاجی به دلیل و شاهد ندارد». [۶]
۴- محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: «هنگامی که قائم ما (عجل الله فرجه الشریف) قیام می کند, پشتش را به کعبه تکیه داده و سیصد و سیزده نفر گرد او جمع می شوند و اولین چیزی که می فرماید, این آیه است: «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُۆْمِنِینَ» سپس می فرماید: « أَنَا بَقِیَّةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ» و در این هنگام گروهی متشکل از ده هزار نفر گرد او جمع می شوند و در آن هنگام قیام می کند, پس در روی زمین معبودی به جز خدا باقی نمی ماند….»[۷]
به استناد روایات فوق, دسته ای یاران حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف) را تنها همان ۳۱۳نفر دانسته و دسته ای دیگر, علاوه بر این افراد, حضور ده هزار نفر دیگر را در کنار حضرت مهدی عج اعلام داشته اند که برخی برای جمع میان این دو دسته روایات, چند احتمال را بیان کرده اند:
۱٫ دو دسته کردن اصحاب حضرت به جهت اختلاف در درجات اخلاص آنها است, به این نحو که ۳۱۳ نفر از آنها در کمال درجه ی اخلاص اند, و ده هزار نفر دیگر در مرتبه ای پایین ترند.
۲- اختلاف دو دسته در سرعت ملحق شدن آنها و رسیدن آنان به حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف) است, به این نحو که ۳۱۳ نفر از دیگران زودتر به حضرت ملحق می شوند.
۳- اختلاف در سرعت ایمان و بیعت نمودن با حضرت است.
۴- اختلاف در دفاع نمودن از حضرت باشد. به این معنا که ۳۱۳ نفر اولین دسته ای است که حضرت را یاری خواهند نمود.
۵- اختلاف به لحاظ وظایف و کارهایی است که به جهت اختلاف درجات اصحاب به آنها محول خواهد شد. مثلا ۳۱۳نفر از فرماندهان و رئیسانند, بر خلاف بقیه ی افراد.[۸]
با توجه به آنچه بیان گردید, به نظر می رسد, سیصد و سیزده نفر اصحاب و یاران خاص و به تعبیر امام علی (عجل الله فرجه الشریف) و امام صادق (عجل الله فرجه الشریف) «پرچم داران» حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف) هستند که هر یک نقش عظیمی در فرماندهی سپاه و گشودن شهرها و اداره امور و…. دارند. در حالی که یاران عام آن حضرت- یاوران- مومنان صالحی اند که به حضرت مهدی عج در مکه و غیر آن ملحق می شوند, زیر پرچمش گرد می آیند و با دشمنان خدا و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می جنگند.
___________________________
پی نوشت:
۱٫ سلیمیان, خدامراد, پرسمان مهدویت, قم: شباب الجنه, چاپ دوم, ۱۳۸۵ش, ص۲۵۷
۲٫ هود /۸: « و اگر عذاب را تا چندگاهى از آنان به تأخیر افکنیم، حتماً خواهند گفت: «چه چیز آن را باز مىدارد؟….»
۳٫ النعمانى, محمد بن ابراهیم، الغیبة، تهران، مکتبة الصدوق، ۱۳۹۷ق, ص۲۴۱, ح۳۶
۴٫ بقره/۱۴۸: « … پس در کارهاى نیک بر یکدیگر پیشى گیرید. هر کجا که باشید، خداوند همگى شما را [به سوى خود باز] مىآورد …. »
۵٫ الکلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق, الکافی, تصحیح: على اکبر غفارى و محمد آخوندى, چاپ چهارم, تهران, دار الکتب الإسلامیة, ۱۴۰۷ه, ج۸, ص۳۱۳, ح۴۸۷
۶٫ مجلسى، محمد باقر, بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت, مۆسسة الوفاء، ۱۴۰۴ه, ج۵۲, ص۲۸۶, ح۱۹؛ نیز: النعمانى، الغیبة، پیشین, صص ۳۱۳و۳۱۴, ح۵
۷٫ همان, ج۵۲, صص۱۹۱-۱۹۲, ح۲۴
۸٫ موعود شناسی و پاسخ به شبهات,
ثبت دیدگاه