در تایید همین موضوع خود ایشان نیز با استدلالی علمی و با استناد به قرآن، به اثبات و دفاع از عدم تناقض بین سن کم حجت خدا و علم و معرفت خدادادی وی پرداخته‌اند:
علی بن اسباط می‌گوید در آن زمان که امام جواد سن کمی داشت روزی به طرف من می‌آمد و من به قامت و قیافه او نگریستم تا وقتی به شهر خود رفتم بتوانم شکل و شمایل آن حضرت را برای دوستانم توصیف کنم. در این فکر بودم که آن حضرت نشست و فرمود:
\”حجت خدا در امامت مانند حجت او در نبوت است، خدا در قرآن، آیه ۱۲ سوره مریم می‌فرماید: \”و اتیناه الحکم صبیا\” و فرمان نبوت را در کودکی به او (یحیی) دادیم. و در آیه سوره ۲۲ یوسف می‌فرماید: \”و لما بلغ اشده اتیناه حکما و علما\” و هنگامی که یوسف به مرحله بلوغ و قوت رسید، ما حکم و علم به او دادیم. و در آیه ۱۵ سوره احقاف می‌فرماید: \”و لما بلغ اشده و بلغ اربعین سنه\” و هنگامی که به مرحله بلوغ و قوت رسید و به هنگامی که به چهل سالگی رسد.\”
بنابر این طبق قرآن هم، رواست که حکمت در کودکی به امام داده شود چنانکه رواست حکمت در چهل سالگی به او داده شود.
« برگرفته از کتاب تاریخ چهارده معصوم، تالیف سید محمدباقر مجلسی (با اندکی تصرف) و کتاب داستانهایی از امام کاظم و امام جواد (علیهماالسلام)، تالیف قاسم میرخلف زاده »
ثبت دیدگاه