رسیدگی و کمک به فقرا و نیازمندان در سیره امام سجاد علیه‌السلام به اعتراف عامه
ابن عساکر، محدّث و مورّخ مشهور عامه در قرن ششم هجری می‌نویسد:
ابوحمزه ثمالی گوید: «علی بن الحسین (علیهماالسلام) شبانه نان بر دوش خود گذاشته و به طور مخفیانه به فقرا می‌رساند و می‌فرمود: صدقهای که در تاریکی شب داده شود، غضب پروردگار را خاموش میکند.»
محمد بن اسحاق گوید: «عده‌ای از مردم مدینه زندگی میکردند و نمی‌دانستند معاش آنها از کجا تأمین می‌شود؛ اما با شهادت علی بن الحسین (علیهماالسلام) غذای شبانه آنها قطع شد.» [۱]
عمرو بن ثابت گوید: «هنگامی که علی بن الحسین (علیهماالسلام) رحلت کرد، روی پشت آن حضرت پینههای زیادی دیده شد که بر اثر حمل کیسه‌های غذا برای بیوه‌زنان بود.» [۲]
شیبة بن نعامة گوید: «بعد از وفات علی بن الحسین (علیهماالسلام) فهمیده شد آن حضرت زندگی صد خانواده را در مدینه اداره می‌کرده است.» [۳]
منابع عامه:
[۱] تاریخ دمشق (ابن‌عساکر)، ج۴۱، ص۳۸۳
[۲] سیر أعلام النبلاء (ذهبی)، ج۴، ص۳۹۳
ثبت دیدگاه