برهوت زندگی
مولای عزیز؛ ای پدر مهربان!
بی تو خورشید در افقهای غم فرو می رود
بی تو یاس ها شکفتن نمی دانند
بی تو تابوت آرزوها بر شانه لحظه ها سنگینی می کند
بی تو خستگان و دلسوختگانِ قدومت می میرند
بی تو گل های نرگس عطر پریشانی می دهند
حال اگر تو بیایی، از طلوع تا غروب، از شفق تا فلق، دسته دسته آیه های نور خواهد بود
شکوفه و گل و سرور خواهد بود
اگر تو بیایی، تمام واژه ها صبور خواهند بود
تو اگر بیایی، از گرمای نگاهت، نرگس های دشت می رویند و دستان خسته ام، باغبان نهال عشقت می شوند
تو اگر بیایی، برهوت زندگی به ظهور لاله حضورت، آباد می شود
تو اگر بیایی، اشکِ غم بر چهره ماتم می میرد و رنگ شادمانی می گیرد
ما تشنه ایم و کویر تفتیده وجودمان در انتظار یک جرعه
جرعه ای از خُم ظهورت
روح و طراوتِ زندگی را هدیه ده به بوستان دل و باغ جان تمام عاشقان راه کویت
با تشکر از آهنگ هایی که قرار داده بودید.