راز خداوند (بخش اول)
چهل حدیث پیرامون خاتون دوسرا حضرت زهرا سلاماللهعلیها
۱
قَالَ عَلِیٌّ علیهالسّلام:
إِنَّمَا سُمِّیَتْ فَاطِمَهَ لِأَنَّ اللَّهَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا عَنِ النَّارِ.
(بحارالأنوار ۴۳/۱۵)
امیرالمؤمنین علیهالسلام میفرماید:
به درستی که (فاطمه سلاماللهعلیها) از آن رو \”فاطمه\” نامیده شد که خداوند هر آن کس که ایشان را دوست داشته باشد، از آتش میپوشاند.
۲
عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ، عَنْ آبَائِهِ علیهمالسّلام قَالَ: قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
… قُلْتُ: حَبِیبِی! جَبْرَئِیلُ! وَ لِمَ سُمِّیَتْ فِی السَّمَاءِ الْمَنْصُورَهَ وَ فِی الأَرْضِ فَاطِمَهَ؟ قَالَ: سُمِّیَتْ فِی الأَرْضِ فَاطِمَهَ لِأَنَّهَا فُطِمَتْ شِیعَتُهَا مِنَ النَّارِ وَ فُطِمَ أَعْدَاؤُهَا عَنْ حُبِّهَا وَ هِیَ فِی السَّمَاءِ الْمَنْصُورَهُ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ – عَزَّ وَ جَلَّ – : \”وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ \”؛ یَعْنِی نَصْرَ فَاطِمَهَ لِمُحِبِّیهَا. (روم/۴و۵)
(بحارالأنوار ۴۳/۴ ح ۳، به نقل از معانی الأخبار)
از امام صادق علیهالسلام، از پدرانشان علیهمالسلام، نقل شده است که رسول خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
… (به جبرئیل) گفتم: ای حبیب من، جبرئیل، چرا او در آسمان \”منصوره\” و در زمین \”فاطمه\” نامیده شد؟ جبرئیل گفت: در زمین \”فاطمه\” نامیده شد؛ چرا که شیعیانش از آتش باز داشته شدهاند و دشمنانش از دوستی او محروم شدهاند و در آسمان \”منصوره\” است؛ و این است کلام خداوند – عزّوجلّ – که\” و آن روز مؤمنان به یاری خداوند شاد میشوند هر که را بخواهد، یاری میکند \”؛ یعنی یاری فاطمه به دوستدارانش.
۳
عَنْ جَابِرٍ، عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ علیهالسّلام قَالَ: قُلْتُ: لِمَ سُمِّیَتْ فَاطِمَهُ الزَّهْرَاءُ \”زَهْرَاءَ\”؟ فَقَالَ:
لِأَنَّ اللَّهَ – عَزَّ وَ جَلَّ – خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ بِنُورِهَا وَ غَشِیَتْ أَبْصَارَ الْمَلائِکَهِ وَ خَرَّتِ الْمَلائِکَهُ لِلَّهِ سَاجِدِینَ. وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَیِّدَنَا! مَا هَذَا النُّورُ؟ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِمْ: هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِی وَ أَسْکَنْتُهُ فِی سَمَائِی. خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِی. أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِیٍّ مِنْ أَنْبِیَائِی. أُفَضِّلُهُ عَلَى جَمِیعِ الأَنْبِیَاءِ. وَ أُخْرِجُ مِنْ ذَلِکَ النُّورِ أَئِمَّهً یَقُومُونَ بِأَمْرِی یَهْدُونَ إِلَى حَقِّی وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِی فِی أَرْضِی بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِی.
(بحارالأنوار ۴۳/۱۲ ح ۵، به نقل از علل الشرائع)
جابر میگوید: از امام صادق علیهالسلام سؤال کردم: چرا حضرت فاطمهی زهرا سلاماللهعلیها \”زهرا\” نامیده شد؟ فرمود:
زیرا خداوند – عزّوجلّ – ایشان را از نور عظمت خویش آفرید. آن هنگام که درخشیدن گرفت، آسمانها و زمین به نورش روشن گردید و دیدگان فرشتگان را فرا گرفت و ملائکه برای خدا به سجده افتادند و گفتند: ای اله و سرور ما، این چه نوری است؟ خداوند به آنان وحی فرمود: این نوری از نور من است. در آسمان خویش سُکنایش دادم. از عظمت خویش آفریدمش. از صلب پیامبری از پیامبرانم خارجش میسازم. به تمامی انبیا برتریاش میدهم و از آن نور، امامانی را ظاهر میسازم که به امر من قیام میکنند و به حقّ من هدایت میکنند. آن هنگام که وحی من قطع شود، آنان را جانشینان خود در زمین خویش قرار میدهم.
۴
عَنِ ابْنِ عُمَارَهَ، عَنْ أَبِیهِ، قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ علیهالسّلام عَنْ فَاطِمَهَ لِمَ سُمِّیَتْ \”زَهْرَاءَ\”. فَقَالَ:
لِأَنَّهَا کَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا یَزْهَرُ نُورُ الْکَوَاکِبِ لِأَهْلِ الأَرْض.
(بحارالأنوار ۴۳/۱۲ ح ۶، به نقل از معانی الأخبار و علل الشرائع)
ابن عماره، از پدرش نقل میکند که گفت: از امام صادق علیهالسلام در مورد حضرت فاطمه سلاماللهعلیها پرسیدم که چرا \”زهرا\” نامیده شده است؟ فرمود:
زیرا وقتی در محراب عبادت خویش به پا میخاست، نور او برای اهل آسمان همان گونه میدرخشید که نور ستارگان برای ساکنان زمین درخشیدن میگیرد.
۵
عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَعْفَرِ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ علیهالسّلام یَقُولُ:
إِنَّمَا سُمِّیَتْ فَاطِمَهُ \”مُحَدَّثَهً\” لِأَنَّ الْمَلائِکَهَ کَانَتْ تَهْبِطُ مِنَ السَّمَاءِ فَتُنَادِیهَا کَمَا تُنَادِی مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ. فَتَقُولُ: یَا فَاطِمَهُ! إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفاکِ عَلى نِساءِ الْعالَمِینَ. یَا فَاطِمَهُ! اقْنُتِی لِرَبِّکِ وَ اسْجُدِی وَ ارْکَعِی مَعَ الرَّاکِعِینَ. فَتُحَدِّثُهُمْ وَ یُحَدِّثُونَهَا فَقَالَتْ لَهُمْ ذَاتَ لَیْلَهٍ: أَ لَیْسَتِ الْمُفَضَّلَهُ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِینَ مَرْیَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ؟ فَقَالُوا: إِنَّ مَرْیَمَ کَانَتْ سَیِّدَهَ نِسَاءِ عَالَمِهَا وَ إِنَّ اللَّهَ – عَزَّ وَ جَلَّ – جَعَلَکِ سَیِّدَهَ نِسَاءِ عَالَمِکِ وَ عَالَمِهَا وَ سَیِّدَهَ نِسَاءِ الأَوَّلِینَ وَ الآخِرِینَ.
(بحارالأنوار ۴۳/۷۸ ح ۶۵، به نقل از علل الشرائع)
اسحاق بن جعفر میگوید: از امام صادق علیهالسلام شنیدم که میفرمود:
به درستی که حضرت فاطمه \”محدّثه\” نامیده شده است؛ چرا که فرشتگان از آسمان (به پیشگاهش) فرود میآمدند و – همان گونه که با مریم، دختر عمران، سخن میگفتند – او را ندا میدادند و میگفتند: ای فاطمه، به درستی که خداوند تو را برگزید و پاک گردانید و بر زنان هر دو جهان برگزید. ای فاطمه، برای پروردگارت نماز به جای آور و سجده کن و با رکوع گزاران رکوع به جای آور. او با فرشتگان سخن میگفت و آنان با او سخن میگفتند. شبی حضرت زهرا سلاماللهعلیها به آنان فرمود: آیا برگزیدهی زنان جهان مریم، دختر عمران، نیست؟ عرضه داشتند: مریم سرور زنان عصر خویش بود. به راستی که خداوند – عزّوجلّ – شما را سرور زنان هم عصر شما و زنان عصر مریم و سرور زنان اولین و آخرین قرار داد.
۶
عَنِ الصَّادِقِ علیهالسّلام:
…دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ یَوْماً فَسَمِعَ خَدِیجَهَ تُحَدِّثُ فَاطِمَهَ علیهاالسّلام. فَقَالَ لَهَا: یَا خَدِیجَهُ! مَنْ تُحَدِّثِینَ؟ قَالَتْ: الْجَنِینُ الَّذِی فِی بَطْنِی یُحَدِّثُنِی وَ یُؤْنِسُنِی. قَالَ: یَا خَدِیجَهُ! هَذَا جَبْرَئِیلُ یُخْبِرُنِی أَنَّهَا أُنْثَى، وَ أَنَّهَا النَّسْلَهُ الطَّاهِرَهُ الْمَیْمُونَهُ، وَ أَنَّ اللَّهَ – تَبَارَکَ وَ تَعَالَى – سَیَجْعَلُ نَسْلِی مِنْهَا، وَ سَیَجْعَلُ مِنْ نَسْلِهَا أَئِمَّهً، وَ یَجْعَلُهُمْ خُلَفَاءَهُ فِی أَرْضِهِ بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْیِهِ.
(بحارالأنوار ۴۳/۲ ح ۱، به نقل از أمالی شیخ صدوق)
امام صادق علیهالسلام میفرماید:
روزی رسول خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم وارد (خانه) شد و شنید که حضرت خدیجه با حضرت فاطمه سلاماللهعلیها (که هنوز به دنیا نیامده بود) سخن میگوید. به او فرمود: ای خدیجه، با که سخن میگویی؟ حضرت خدیجه عرضه داشت: جنینی که در رحم دارم، با من سخن میگوید و انیس من شده است. پیامبر صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود: ای خدیجه، این جبرئیل است که مرا خبر میدهد که این جنین دختر است. او، همان نسل پاکیزهی مبارک است. خداوند – تبارک و تعالی – نسل مرا از او قرار میدهد و به زودی از نسل او امامانی قرار میدهد. بعد از پایان پذیرفتن وحی آنها را جانشینان خود در زمین خویش قرار میدهد.
۷
قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
…فَأَوْحَى اللَّهُ – عَزَّ وَ جَلَّ – إِلَیَّ أَنْ قَدْ وُلِدَ لَکَ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّهٌ فَزَوِّجِ النُّورَ مِنَ النُّورِ؛ فَاطِمَهَ مِنْ عَلِیٍّ. فَإِنِّی قَدْ زَوَّجْتُهَا فِی السَّمَاءِ وَ جَعَلْتُ خُمُسَ الأَرْضِ مَهْرَهَا وَ یُسْتَخْرَجُ فِیمَا بَیْنَهُمَا ذُرِّیَّهٌ طَیِّبَهٌ وَ هُمَا سِرَاجَا الْجَنَّهِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ. وَ یَخْرُجُ مِنْ صُلْبِ الْحُسَیْنِ أَئِمَّهٌ یُقْتَلُونَ وَ یُخْذَلُونَ. فَالْوَیْلُ لِقَاتِلِهِمْ وَ خَاذِلِهِمْ!
(بحارالأنوار ۳۶/۳۶۱ ح ۲۳۲، به نقل از کنز جامع الفوائد و تأویل الآیات الظاهره)
پیامبر صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم میفرماید:
… خداوند – عزّوجلّ – به من وحی فرموده است که برای تو فرشتهای انسانْ صورت به دنیا آمده است. نور را به ازدواج نور درآور؛ فاطمه را با علی ]پیوند ده[. به راستی که من در آسمان او را به ازدواج امیرالمؤمنین درآوردهام و یک پنجم زمین را مهر او قرار دادهام. از این تزویج خاندانی مطهّر به دنیا میآیند. آنان دو چراغ بهشتند؛ یعنی حسن و حسین. از صلب حسین امامانی پا به دنیا میگذارند که کشته میشوند و خوار داشته میشوند. پس وای بر قاتل آنان و خوار کنندهی آنان!
۸
قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
… وَ لَو کَانَ الحُسْنُ هَیْئَهً لَکَانَتْ فَاطِمَهُ؛ بَلْ هِیَ أَعْظَمُ. إنَّ فَاطِمَهَ، ابْنَتی، خَیرُ أَهلِ الأرْضِ عُنصُراً وَ شَرَفاً وَ کَرَماً.
(مئه منقبه ۳۵)
پیامبر خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
اگر خوبی تجسم مییافت قطعاً فاطمه بود؛ بلکه او بزرگتر است. دخترم، فاطمه، در اصالت و شرافت و کرامت بهترین اهل زمین است.
۹
عَنْ أَبِیالْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ آبَائِهِ، عَنْ عَلِیٍّ علیهمالسّلام قَالَ: قَالَ لِی رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
یَا عَلِیُّ! …فَهَبَطَ عَلَیَّ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ! إِنَّ اللَّهَ – جَلَّ جَلالُهُ – یَقُولُ: لَوْ لَمْ أَخْلُقْ عَلِیّاً لَمَا کَان لِفَاطِمَهَ، ابْنَتِکَ، کُفْوٌ عَلَى وَجْهِ الأَرْضِ؛ آدَمُ فَمَنْ دُونَهُ.
(بحارالأنوار ۴۳ / ۹۲ ح ۳، به نقل از عیون أخبار الرضا علیهالسلام)
از امام رضا علیهالسلام از پدر بزرگوارشان، از پدرانشان، از امیرالمؤمنین علیهمالسلام روایت شده است که فرمود: پیامبر اکرم صلّیاللهعلیهوآله به من فرمود:
ای علی، … جبرئیل بر من فرود آمد و گفت: ای محمد، همانا خدای بلند مرتبه میفرماید: اگر علی را نیافریده بودم، هرگز برای فاطمه – دختر تو – همتایی بر روی زمین یافت نمیشد؛ از آدم گرفته تا تمام فرزندان آدم.
۱۰
عَنْ عَمَّارِ بْنِ یَاسِرٍ – رَحْمَهُ اللَّهِ عَلَیْهِ – قَالَ: قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
یَا عَلِیُّ! إِنَّ اللَّهَ – عَزَّ وَ جَلَّ – زَوَّجَکَ فَاطِمَهَ وَ جَعَلَ صَدَاقَهَا الأَرْضَ فَمَنْ مَشَى عَلَیْهَا مُبْغِضاً لَکَ مَشَى حَرَاماً.
(بحارالأنوار ۳۷/۷۰)
از عمّار بن یاسر روایت شده است که گفت: رسول خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
ای علی، خداوند – عزّوجلّ – فاطمه را به ازدواج تو درآورد و زمین را مهر او قرار داد. هر که بر روی زمین با دشمنی تو راه برود، به حرام راه رفته است.
۱۱
عَنِ الصَّادِقِ علیهالسّلام، عَنْ آبَائِهِ علیهمالسّلام، قَالَ: قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ علیهالسّلام: قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
… لَقَدْ نَحَلَ اللَّهُ طُوبَى فِی مَهْرِ فَاطِمَهَ علیهاالسّلام فَجَعَلَهَا فِی مَنْزِلِ عَلِیٍّ علیهالسّلام.
(بحارالأنوار ۴۳/۹۸ ح ۱۰، به نقل از أمالی شیخ صدوق)
امام صادق علیهالسلام از پدرانش علیهمالسلام، روایت کرده است که امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود: پیامبر خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
خداوند درخت طوبی را به عنوان مهر حضرت زهرا بخشید و آن را در خانهی امیرالمؤمنین قرار داد.
۱۲
عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ علیهالسّلام، قَالَ:
إِنَّ اللَّهَ – تَبَارَکَ وَ تَعَالَى – أَمْهَرَ فَاطِمَهَ علیهاالسّلام رُبُعَ الدُّنْیَا؛ فَرُبُعُهَا لَهَا. وَ أَمْهَرَهَا الْجَنَّهَ وَ النَّارَ؛ تُدْخِلُ أَعْدَاءَهَا النَّارَ وَ تُدْخِلُ أَوْلِیَاءَهَا الْجَنَّهَ. وَ هِیَ الصِّدِّیقَهُ الْکُبْرَى وَ عَلَى مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ الْقُرُونُ الأُولَى.
(بحارالأنوار ۴۳ / ۱۰۵ ح ۱۹، به نقل از أمالی شیخ طوسی)
امام صادق علیهالسلام میفرماید:
همانا خداوند – تبارک و تعالی – یک چهارم دنیا را مهر حضرت زهرا سلاماللهعلیها قرار داد؛ پس ربع دنیا از آنِ ایشان است. نیز بهشت و دوزخ را مهر ایشان قرار داد. آن حضرت دشمنانش را به جهنم وارد میکند و دوستدارانش را به بهشت داخل میکند. و اوست صدّیقهی کبری و (شخصیت آسمانیِ) گذشتگان (انبیا و اولیا)، بر معرفت آن بزرگوار دور میزد.
۱۳
سُئِلَ الصَّادِقُ علیهالسّلام عَنْ مَعْنَى \”حَیَّ عَلَى خَیْرِ الْعَمَلِ\”. فَقَالَ:
خَیْرُ الْعَمَلِ بِرُّ فَاطِمَهَ وَ وُلْدِهَا.
(بحارالأنوار ۴۳/۴۴ ح ۴۴، به نقل از مناقب ابن شهرآشوب)
از امام صادق علیهالسلام پرسیده شد: معنی \”حَیِّ عَلَی خَیرِ العَمَل\”: \”بشتاب به سوی بهترین عمل\”، چیست؟ فرمود:
بهترین عمل نیکی به فاطمه و فرزندان اوست.
۱۴
قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
کُلُّ حَسَبٍ وَ نَسَبٍ مُنْقَطِعٌ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَا خَلا حَسَبِی وَ نَسَبِی. وَ کُلُّ بَنِی أُنْثَى عَصَبَتُهُمْ لِأَبِیهِمْ مَا خَلا بَنِی فَاطِمَهَ؛ فَإِنِّی أَنَا أَبُوهُمْ وَ أَنَا عَصَبَتُهُمْ.
(مستدرکالوسائل ۱۴/۱۶۷ ح ۴ ش۱۶۳۹۹، به نقل از کنزالفوائد)
پیامبر خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
هر حسب و نسبی روز قیامت قطع میگردد، به جز حسب و نسب من. تمام نوادگان دختری (فرزندان دختر) به گرد پدران خود جمع میشوند، به جز فرزندان فاطمه سلاماللهعلیها که همانا من پدر آنانم و آنان به گرد من جمع میشوند.
۱۵
قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
مَعَاشِرَ النَّاسِ! مَنِ افْتَقَدَ الشَّمْسَ، فَلْیَتَمَسَّکْ بِالْقَمَرِ وَ مَنِ افْتَقَدَ الْقَمَرَ، فَلْیَتَمَسَّکْ بِالزُّهَرَهِ وَ مَنِ افْتَقَدَ الزُّهَرَهَ، فَلْیَتَمَسَّکْ بِالْفَرْقَدَیْنِ. ثُمَّ قَالَ رَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم: أَنَا الشَّمْسُ وَ عَلِیٌّ علیهالسّلام الْقَمَرُ وَ فَاطِمَهُ الزُّهَرَهُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ الْفَرْقَدَانِ.
(بحارالأنوار ۱۶/۹۱ ح ۲۳، به نقل از معانی الأخبار)
پیامبر خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
ای گروه مردم، هر که خورشید را از دست داد، باید به دامن ماه چنگ بزند و هر که ماه را از دست داد، باید به زهره تمسّک جوید و هر که زهره را از دست داد، باید به دو ستارهی راهنما (فَرقَدیْن) چنگ بزند. سپس پیامبر خدا صلّیاللهعلیهوآله فرمود: من خورشیدم و علی علیهالسلام ماه است و فاطمه زهره و حسن و حسین آن دو ستاره (فرقدان) هستند.
۱۶
قَالَ النَّبِیُّ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم:
فَاطِمَهُ بَهْجَهُ قَلْبِی وَ ابْنَاهَا ثَمَرَهُ فُؤَادِی وَ بَعْلُهَا نُورُ بَصَرِی وَ الأَئِمَّهُ مِنْ وُلْدِهَا أُمَنَاءُ رَبِّی وَ حَبْلٌ مَمْدُودٌ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ خَلْقِهِ. مَنِ اعْتَصَمَ بِهِمْ، نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهُمْ، هَوَى.
(بحارالأنوار ۲۳ / ۱۱۰ ح ۱۶)
پیامبر خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم فرمود:
فاطمه شادمانی دل من است و دو پسرش میوهی دل منند و شوهرش نور چشم من است. امامان از نسل او نیز امانتداران پروردگار منند و رشتهی متّصل میان خداوند و مخلوقاتش؛ هر که به آنان پناه برد، نجات مییابد و هر که از آنان روی گرداند، نابود میشود.
۱۷
عَنْ جَابِرٍ، قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَرٍ علیهالسّلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ – عَزَّ وَ جَلَّ – \”کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتِی أُکُلَها کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّها\” قَالَ:
أَمَّا الشَّجَرَهُ فَرَسُولُاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم وَ فَرْعُهَا عَلِیٌّ علیهالسّلام وَ غُصْنُ الشَّجَرَهِ فَاطِمَهُ بِنْتُ رَسُولِاللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم وَ ثَمَرُهَا أَوْلادُهَا علیهمالسّلام وَ وَرَقُهَا شِیعَتُنَا. ثُمَّ قَالَ: إِنَّ الْمُؤْمِنَ مِنْ شِیعَتِنَا لَیَمُوتُ فَیَسْقُطُ مِنَ الشَّجَرَهِ وَرَقَهٌ وَ إِنَّ الْمَوْلُودَ مِنْ شِیعَتِنَا لَیُولَدُ فَتُورِقُ الشَّجَرَهُ وَرَقَهً. (ابراهیم/۲۴و۲۵)
(بحارالأنوار ۲۴ / ۱۳۷ ح ۱، به نقل از معانی الأخبار)
جابر میگوید: از امام باقر علیهالسلام در مورد گفتار خداوند – عزّوجلّ – که \”همانند درختی پاک که اصل آن ثابت و شاخههای آن در آسمان است. میوههایش را هر زمان به اجازهی پروردگارش میآورَد\”، پرسیدم. آن حضرت فرمود:
درخت، رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله است. ریشهی آن، امیرالمؤمنین علیهالسلام و شاخهی آن، فاطمه، دختر رسول خداست و میوهی آن، فرزندان فاطمه و برگهای آن، شیعیان ما هستند. سپس فرمود: هرگاه مؤمنی از شیعیان ما از دنیا میرود، برگی از درخت فرو میافتد و هرگاه که از شیعیان ما یکی متولد میشود، بر درخت برگی میروید.
۱۸
عَنْ أَبِیحَمْزَهَ، عَنْ أَبِیجَعْفَرٍ علیهالسّلام، فِی قَوْلِهِ\” إِنَّها لَإِحْدَى الْکُبَرِ نَذِیراً لِلْبَشَرِ\” قَالَ:
یَعْنِی فَاطِمَهَ علیهاالسلام. (مدثر/۳۵و۳۶)
(بحارالأنوار ۴۳ / ۲۳ ح ۱۶، به نقل از تفسیر قمی)
ابوحمزه از امام باقر علیهالسلام نقل میکند که فرمود:
مقصود از آیهی \”به درستی که او یکی از برترین هاست. هشدار دهندهای است برای بشر.\” فاطمه سلاماللهعلیها است.
۱۹
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم، عَنِ اللَّهِ – عَزَّ وَ جَلَّ – أَنَّهُ قَالَ لَهُ:
یَا أحمَدُ! لَولاکَ، لَمَا خَلَقْتُ الأفْلاکَ. وَ لَولا عَلِیٌّ، لَمَا خَلَقْتُکَ. وَ لَولا فَاطِمَهُ، لَمَا خَلَقْتُکُمَا.
(مستدرک سفینه البحار ۳ / ۳۳۴)
از جابر بن عبدالله انصاری، از رسول خدا صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم روایت شده است که فرمود: خداوند – عزّوجلّ – به من فرمود:
ای احمد، اگر تو نبودی، جهان و جهانیان را خلق نمیکردم؛ و اگر علی نبود، تو را نمیآفریدم؛ و اگر فاطمه نبود، تو و علی را خلق نمیکردم.
ثبت دیدگاه